gönlümün yediemin’i cüceler

kendinden kopuveren
bir çýð gibi

gecenin ortasýnda çýplak ve yalnýz
sesimin en titrek tonuna vurgun

yamaçlarýnda bir daðýn
karlarý eriyen

gözlerimde uykusuz su
masalsýz dev

bu yer bu gök
bu cennet cehennem kaygýsý
hep sen

kaçýp gitsem kaçýp gitsem
bütün gölgelerden
þems’e

o bana gülümseyiveren
yýldýzlar kadar uzak yakýn ve pejmürde ellerin

dizime vura vura
aðlayan iki çocuk kadar yalnýz serin

illaki senin iki zebaninin
kýrlangýç yuvasýnda kalan aklý kadar

göðüs kafesimde duran
canýmý alýr da gider sözlerin

cabasý budur iþin
hakký olmaz ki aþkýn

Tanrýdan gelir
ellerinize düþer sizin

bilen bilir bilmeyen gider
uykusundan bu adamýn





Sosyal Medyada Paylaşın: