Gün kuþluk Deniz kocaman Ýçim taa öte Gayrýsýný bulamadým bensizliðin, Susuma sürgünken yalnýzlýklar Çiviyle sökmüyorum çivileri Paylaþmak istemez iklimleri, Mevsimlerim Ýçe kapanýk, Þimdiki zaman eklerinin týrnaklarý Kimsenin caný deðil kimsem, Bu aralar Git baþýmdan aþk Hazýrlýksýzým Avuçlarým dar
Üç þeyimde de yoksun, Yanýma aldýðým Dudaðým ýslýk, Yumruk sýkarken belkilerim Beþ parmaðýmýn beþi bir Yeterim… Sözümü de geri aldým, Ada iskelesinden Baþka virgülü yok, Tüyleri diken cümlelerimin Kýyýya býrakýlmýþ bir sandal gibiyim Denizsizim Ne diyeyim… Ýyiyim
Düþler sahilinde Pergola gölgesi güzelim þeylerim Poyraz topluyor yaseminler, Diþ batmýþ dudaklarýma Balýk aðý mantarlarý, Kurþunlu Ve ölüce kabuðu Bir yengecin kumsalda Yalý çatýlarýnda martýlar, Gamzesi hüzün Yelkovan kuþlarý dilinde Açýlmamýþ mevzularý sözün Sayfam boþluklarýnda, Titreþiyor harflerim Ne diyeyim Somurtkan yüreðin sebili Öyleyim
Git baþýmdan aþk
Burgaz.2010 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.