SON NEFES

Tükenir günlerimiz, son nefesin vakti yakýn,
Her günün kadrini bil, kalmayasýn düþte sakýn!

Þu geçen günleri tekrar yaþamak, sâde hayal,
Bu þuur içre geçir âný, kalýr yoksa vebal!

Tartýver yaptýðýn iþ hayr mý veyâ þer mi sana,
Hak rýzâsýnca çalýþ, düþmeyesin nefs aðýna.

Ýki günlük þu ömür, Rabbine kul olmaya bak,
Sana kabrinde her an nur olacak can mumu yak!

Çünkü zordur o geçit, sanma kolaydýr, ancak;
Hakk’a lâyýk kul olanlar oradan korkmayacak!

Her nefes yaklaþýr insan, girecek son yerine,
Tükenen vâdede son perde iner gözlerine.

O zaman gizli hakîkat görülür gözlere hem,
Sunulur insana her yaptýðý, kaydetti kalem.

Sorulur insana tek tek, ne getirdin buraya,
Geçecek akçe nedir, sen ne geçirdin buraya?

Söyle Mecnûn ne cevap vermeli insan bu söze,
Her seher titreyerek gözyaþý lâzým bu göze.

Yâ Ýlâhî! Bu garip yoksulu affet, nesi var?
Kalbe lutfeylediðin Sevgilinin sevgisi var...

Vezni: feilâtün ( fâilâtün)/ feilâtün / feilâtün / feilün


2009-04-26
Üsküdar

Sosyal Medyada Paylaşın: