ÂH FİLİSTİN...

Âh Filistin, kanayan baðrýna suskun kalýnýr,
Mazlumun hakký alýnmaz mý ki, elbet alýnýr!

Akýyor gözyaþýmýz, dinmedi mazlûma zulüm,
Haftalardýr sürüyor, kol geziyor orda ölüm!

Yapýlan zulmü ne vicdan ne de idrâk alýyor?
Nasýl anlatmalý bilmem, bunu nakletmesi zor!

Önce bir gerçeði serdetmeli insaflý göze,
Gazze, Sultan Hamidi’n nazlý yetîmiydi bize...

O Yahûdî ise tehcîr edilir, hor bakýlýr,
O Yahûdî, Katolikler tarafýndan yakýlýr!*

Þanlý ecdat, yakýlýrken o Yahûdî nâçâr,
Kurtarýr merhametinden, ona dünyâyý açar.

Lâkin onlarda bulunmaz ki vefâ hissi biraz,
Bu sebepten o, yetim Gazze kanýndan doymaz!

Vurulur câmi, okul, ev, küçücük yavru bile!
Gözü dönmüþlüðe ibret bu olur, hâli ile!

Nerde vicdan? Yakýyor her yeri Nemrutça her an!
Bu rezil vahþeti, aslā yapamaz insan olan!

Öldüren, zýrha bürünmüþ; ölü, kundakta bebek,
Son verin zulmete artýk, daha kaç can sönecek!

Müslüman kardeþimin ülkesi kor kor yanýyor!
Sahte yüzler ise mazlûmu zulümkâr sanýyor!

Gecenin üstüne zulmün yaðýyor bombalarý,
Yaþýyor son demi alçak, yaþýyor sonbaharý!

Dengesiz güç ne için, kim seni tahrîk etti?
Geçtin iblîsi ki, þeytan seni tebrîk etti!

Sen ki, «hakkým» diyerek yakmadasýn bir yurdu,
Sen ki geçtin düpedüz yýrtýcýlýktan, kurdu!

Buna âlem bile isyân ederek etti nidâ!
Üstte biz, topraðýn altýnda da aðlar þühedâ!

Kimi elsiz ve ayaksýz, kimi insan gözsüz,
Yaptýðýn «soykýrým» elbet, sorulur ey yüzsüz!

Bir karýþ topraðý kalbûra çevirdin yakarak,
Çok görüp râhatý sen, korku salarsýn, ancak!

Þunu bil, Müslüman insanda þeref, câný fedâ,
Ne zaman fitneye dalsan, onu söndürdü Hudâ!

Döktüðün kan dile gelmez boðulursun bir gün!
Ýki dünyâda da «zâlim» tanýnýrsýn her gün!

Kim demiþ, güçsüzü dâim yenecek güçlü olan,
Öyle olsaydý Bedir, târihe geçmezdi o an!

Ulu Allâh’a açýlmýþ nice el var yakaran,
Hepsi birden þu niyâz içre ki; «Bitsin hüsran!»

Müslümanlar üzülür sâde, gönüller mahzûn,
Yüce Allâh’a sýðýnmýþ, þunu söyler Mecnûn:

Yâ Mucîb, sevgilinin hatrý için zulmü bitir,
Þu gönüllerde yanan mâtemi artýk dindir!..

______________
*Ýspanyada, Katolikler tarafýndan zulmedilen ve sonuçta ateþe atýlarak yakýlan Yahudiler, Velî Bâyezid Han idaresindeki Osmanlý’nýn himayesini istemiþ ve 1492 senesinde on binlercesi Ýstanbul’a getirilmiþtir.
Osmanlý’daki halk ise zulme uðrayan bu kimselere Müslümanlýðýnýn bir göstergesi olarak þefkatle kucak açmýþ ve kendilerine yardýmcý olmuþtur.
Vezni: feilâtün (fâilâtün) / feilâtün / feilâtün / feilün (fa’lün)


Sosyal Medyada Paylaşın: