BİR TEBESSÜM

Yandý gönlüm kavrulup, hasret tüter her zerresi;
Bir tebessüm bahþedip, lutfen, ferahlatsan beni...
Âþýðýn hicrâný dinmez, Sen’dedir tek çâresi;
Bir tebessüm bahþedip, lutfen, ferahlatsan beni...

Sen’dedir en zirve ahlâk, Sen güzellik þâhýsýn,
Zulme düþmüþ gönle kandil, hak yolun miftâhýsýn,
Hem garip, hem çâresiz insanlarýn dergâhýsýn,
Bir tebessüm bahþedip, lutfen, ferahlatsan beni...

Gül Habîbim, kim ki Sen’den ayrýdýr, yoksul olur,
Kim muhabbet duysa candan, Hakk’a lâyýk kul olur,
Yâdýnýn lutfuyla ancak tevbeler makbul olur,
Bir tebessüm bahþedip, lutfen, ferahlatsan beni...

Kâinat hiç görmemiþtir böyle bir gül goncasý,
Böyle bir gül açmaz aslā, gelse milyarlarcasý,
Bülbülün feryâd eder, Mecnûncadýr yalvarmasý;
Bir tebessüm bahþedip, lutfen, ferahlatsan beni...

Vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün

Mecnun (Ýbrahim Hakký UZUN)

Sosyal Medyada Paylaşın: