İNADINA SUSARKEN SEN

Gözlerine dalmayý seviyorum,
buðulu göz yaþlarýný içime sindirip, derinlerine varmayý seviyorum
sen görmüyorsun ben saatlarce çok gece resminle nefes alýyorum.
kutlayýp yalnýzlýðýmý özgürce.

Sayfalar dolusu hikayeler yazýyoruz seninle,
çoðu Ýstanbul dýþýnda geçiyor,
Ayný arabada ikimiz gidiyoruz uzunca bir yolu,
konuþuyoruz.
saptan,samandan ve illaki aþktan konuþuyoruz.
Hatta Hiroþimaya atýlan atom bombasýndan.
Büyük bir yangýn yerinden kaçarcasýna dönüyor tekerlekler,
ikimizde de ayný korku dönüp bakamýyoruz geriye.
Konuþuyoruz.
Sanki sussak uyanacaðýz bir rüyadan
ikinci bombayý atmayacak sanki kötü adam,biz konuþtukça Nagazaki ye
görüyorsun bak,
Ýnadýna susarken sen
konuþacak ne çok þeyimiz ve kurtarýlacak ne çok hayatýmýz varmýþ Aþkým
sen beni terk ediyorsun

Avuçlarýma topluyorum kelimelerimi damlatmadan.
Baþlamak gerek, tutmak gerek bir ucundan, açmak gerek
açýpta içini doldurmak gerek diyorum,
varoluþumuzun en orta yerine bir resim çizmek gerek
bizi diyorum bizi bir yerlerine oturtmalýyýz o resmin
altýný baþkalarý imzalamaya kalkmadan.
Ýnadýna susarken sen.
avuçlarýmdaki kelimelerle kanýyorum.
yeminler ediyorum
bir sabah diyorum
haps edip kendimi sana býrakmýyacaðým sabahlara Aþkým
sen beni terk ediyorsun

uzun boylu bir sonbahar soluðuydu gözlerinde okuduðum,
limanlarý tüm savaþlarýný kaybetmiþ deniz maðrurluðunda.
cebimdeki camdan misketlerle giriyorum gökkuþaðýndan bir sandal yapýp fýrtýnalarýna
ufacýk bir melteminde bile devrilmeye açýk anýlarýmla.
biliyorum , olsun.
ah ! umut koyu lekelerini serpiþtirdi yüzüme
gülüyorum.
keder sephalarýnýn yarýnlarý prangalanmýþken ayaklarýmýza
bekle geliyorum
ýþýldayan gözlerimle.
düþün kuytusundayken özlemin,
usulca dudaklarýndan öpmeye diyorum Aþkým
sen beni terk ediyorsun

Hadi durma al beni.
Þimdi böyle çýrýlçýplak soymuþken bu býrakýp beni bana gitmek neyin nesi ?
Senle arýnan acýnýn tadý çoktan unutuldu benim yüreðimde.
Adýný ezberledim silerken yýkýlmýþlýklarýmý bir bir,
Özlemekle baþlýyordu adýn,
Özgürlüklerimde med-cezir gidip gelip,
Ölümle bitiyordu.
Ben adýndan hiç korkmadým senin.
Özledim özgürlüðümde ölmeyi diyorum Aþkým
sen beni terk ediyorsun

Sensizliðinden korkuyorum oysa þimdi.
Kalemimi eline geçirmiþ gözlerin,bir onlara çalýþýyor aðýr iþçiliðinde sýrtý terlemeden
kapanmýþ yarýnlarýna yüreðim,sana ibadette damarýmdan akan kanýmý seyrediyor
Ýçimdeki tüm fikrleri vuruyor senden yayýlan bu mermi kokusu,
yüzümden sarkýyor dudaklarýnýn bütün kelimeleri
ellerimde ise alýþkanlýklarýna saldýrýyor,tarihin kurulmuþ bütün ordularý
tek bir neferi bile beklemiyor aðlamamý
Deniz taþýyor günahlarýmla, savaþ meydanlarýnýn sahillerine.
Özlemekle ilgisi yok aþkýn, Aþkým
sen beni terk ediyorsun.

Karþý sahillerimde baþkalarý oltalarýný atýyor gökyüzüne
on yaþýnda saçlarý elleri deðmemiþ sabahlarda örülmüþ bir kýz,
uçlarýna yem diye kanlý anýlarý takýyor kansýz kalmýþ elleriyle
Parmaklarýn boðazýmda kalmýþ,
Denizden uzak ismi umutla baþlayan þehirlerinde yalnýzlýðýn
solucanlar krallýklar kurmuþ, taht kavgasýna düþmüþ acý
gökyüzünde boþuna uçuþuyor oltalar.
Korkuyla ilgisi yok aþkýn, Aþkým
sen beni terk ediyorsun.

Seviþmekte deðil bu
seviþmek,
kimbilir bir faninin belki son isteði
beyaz çarþaflarýnda kanlý suratlarý ile sýrat köprüleri sallanýrken
kelime kelime
Rastgele kurada çýkýyor ölüm
geriye bir tek sen kalýyorsun.
Birde senden yayýlan bu mermi kokusu, Aþkým
sen beni terk ediyorsun....


Sosyal Medyada Paylaşın: