ALDIRMA HADİ GİT
Böyle konuþma yâr: Yüreðim parelenir bu gün.
Gidersen özüm bin hicranla kan aðlar her gün.
Her daim sitem yazdým, yalnýzlýðýma gülüm.
Ben yalnýzlýða gebeyim; Aldýrma hadi git.
Sen benim hazan gülüm; Zemheride açan ayva çiçeðimsin.
Sen benim hasret kaldýðým sevincimsin.
Sen benim özümde var ettiðim iki tanemsin.
Bakma çehremdeki acizliðe; Aldýrma hadi git.
Ýnsan olamadým, özüne nasýl deðer vereyim.
Hayata mahkum köleyim, sana nasýl geleyim.
Kabirlere gardaþ iken, ardýn sýra yollara nasýl düþeyim.
Ben zaten bittim; Aldýrma hadi git.
Aciz düþtüm, karalar baðlayýp aðladým.
Kor ateþlere eþ oldum özümü daðladým.
Bir garip aþk ile ömrümü pembeli yarýnlara adadým.
Olmadý bahar bakýþlým; Aldýrma hadi git.
Yazma lan deli; Ne ektinde, ne biçeceksin.
Sen nesin ki; Adýna sevgili denilsin.
Çok þey bekleme insandan, kýravatlý deðilsin.
Kendini kurtar, düþünme beni yâr; Aldýrma hadi git.
Daðlar, ovalar kâh oralar kâh buralar puslu bu gün.
Ahyar olmadan, adým adým geldi ölümüm.
Kefenle kýyýlýr nikahým, olur düðünüm.
Ardým sýra aðlayýp sýzlayým deme; Aldýrma hadi git.
Ey sevgili; Mahmut gibi meçhule erersin bir gün.
Þanýn virane olur, yerlere sürülür özün.
Artýk gayri ihtiyâriyim, budur son sözüm.
Ben gideyim; Aldýrma hadi sende git.
14/02/2007
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.