KIRILMALAR
I.
Kýrýlýyor penceremde ýþýklar,
Vakti akþamla çöken kýzýllýklarda
Ve gecenin nedameti biniyor yüreðimize.
Ufkumuzu kapatan bulutlarla
.
Sen!
Bana aldýrma ben suskunsam da konuþ hep,
Konuþ bir þeyler söyle
Umut doðsun sözlerinden
.
Velud bir gece sancýsý bu taþýp duran içimden
Ha çýktý ha çýkacak sabaha korkularým benle beraber
Unutma sen bana demiþtin çok evvelinden
Geceler biter, gün doðar eski yerinden
II.
Heyhat!
Kýrýlan ýþýklarla döküldü umutlarým geceye
Aynamýn yansýyan yüzün de yansýyan yüzümle beraber.
Ve dudaklarýmdan çýkartamadýðým son heceye takýldý dilim
Sev/da
Bilirsin tutuþmak için bazen bir kývýlcým yeterlidir
Kav/da
Nasýl ki yanar için kor ateþlerde dinmez aðlamalarý yüreðinin
Tav/da
Ve öyle bir hâl’dýr ki ne avcý bilir kendini ne kalmýþtýr gözü
Av/da
Ýþte bu yüzden susma…
Susma sakýn, sustuðunda kaybedeceðim kendimi diye korkuyorum
Ve…
Bu yüzden sadece seni dinlemek istiyorum
III.
Yüreðimde aþk ellerimde ayna kýrýklarý
Bin parçada bin ayrý yüzün duruyor hepsi yarým
Ve tüm heyecanlarým,
Su yüzüne çýkýyor vaveylalarla
Dinmiyor ah’ým
.
Sonra sen gelsen de yaprak dökümü mevsimlerin ötesinden
Ellerinde kurumuþ kan, içinde dinmeyen öfke olacak
Ve gözlerinde bir damla hüzün
Bu son öldürdüðün aþk, öfke sana kan sana hüznün bana kalacak
.
Her gece böyle seslenir bana içimdeki korkularým
Sen olsan da olmasan da ellerimi kesen can kýrýklarýnda kaldý gözüm
Hiç gelmeyecek muþtularda takýldý aklým
Sonsuz hicranlar geçerken düþüncelerimden
Kendimi biteviye sorgulamalardayým
.
Güneþ çekildi,
Kararýrken ufuklar entarisi kýzýla boyalý bir kadýn geçti gözlerimden
Ve gece sustu
Korkular taþýndý yüreðimden
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.