Ölü insanlar gördüm. Sadece nefes alýp, veriyordu. Ölü insanlar gördüm. Bizden farksýz, Aðlayýp gülüyordu. Ölü insanlar gördüm. Üstelik yaþýyordu. Ama... Kemikleri, Kemikleri çürümüþtü… Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.