HERA YA

Tanrý sormadan alýnca babamý benden,
anladým...
bütün içinden prenses geçen öykülerin düzmece olduðunu.
oysa gençliðimi ben dizlerine yatýrmýþtým;
öpüp beni prens yapmasýný beklediðim prenseslerin.

Topaçlarým vardý.
allý pullu rengarenk topaçlar
hepsini babamýn aldýðý,
telden yapýlmýþ direksiyonlarý ile tahta arabalarým
çalýp güpegündüz gökyüzünden, taþýyorlardý aðýr kanamalý hayallerimi.

ben hiç büyümek istemedim ki ,
gösterin bakalým hani evraklarýnýz, hani imzam ?
ben mi inandýrdým kendi kendimi kaderleriniz olduðuna ?
köþe baþlarýndaki kestanecilerin ben mi düþürdüm kasketini
banane kellerse,
simitçi tezgahlarýnýn üç ayaðý varmýþ.
mýsýr tarlalarýnýn emekçilerinin teri kaynarmýþ mýsýr arabalarýnda,
banane !
hepsini çaldýnýz gökyüzümün.
yerli yersiz gözyaþlarýmla ýslatýp,
siz astýnýz beni yeryüzüne, omuzlarýmdan yakalayýp.
Ben alfabede gemiler aradým kurþun kalemlerimle tarayýp
yoktular.
yanýk koktu saçlarým.
duvarlarýmý boyadým renklerinizin üzerinden aþýp
üstüm baþým kýrmýzý
kýrmýzý, aþk rengi
aþka muhtaç olanlarýn rengi kýrmýzý.
ÜÞÜYORUM....

hadi gir koynuma Hera,
sen aþka inandýrdýðýnda Ýzmir di adý
dönmemiþti Efes harabeye
Lidya lýlar atmamýþtý dünyaya en büyük kazýðý
ruhum saksýya hapis edilmiþ bir spati
yapraklarýmý say bak
temizleme sakýn býrak.
beni alný kirli bir çocuk kirletti boðaziçinde
bir balýk lokantasýnýn taþlarýna oturmuþken, oturdu içime
elleme ne olur, kalsýn Hera
sen sadece saksýlarýmý boya beyaza, kahve rengime inat keyiflerle
hayallerimi bulmak için atladým ben denize

kuþ tüyünden serin þimdi Ege
yüzüldükçe, tüm geçmiþ hikayelerimden sarkýyor etlerim
öpme !
dudaklarýný kaybedersin,
mühürlü denizlerimde.
daha fazla yaklaþma, koynumda kal Hera ,
çalakalem kal.
Sosyal Medyada Paylaşın: