GECEKONDU SAKİNLERİ
bata çýka yollar,
daralýr daralýr uzar,
gecekondu semti iþte,
biraz arka mahalle.
çatýk kaþlar,
kýlýksýz ama temiz insanlar,
nasýrlý avuçlar
her yenigün umudu taþýrlar.
ýþýklarýn ve yollarýn bittiði yerdedir,
akþam çok erken iner
fabrikalarýn ve bacalarýn
dumaný siner,
akþam çok erken iner.
ekmeðin buðusu, biraz peynir belki zeytin,
katýðý yok yarýna, didin babam didin.
þehirde polis iter,
konduda zabýta dikilir,
þiþman kravatlý amcalar
arkalarýnda hayvanca sevinir.
biraz kürt, biraz alevi,
çok önemsemesede kravatlýlar,
korkularý vardýr ki;
bunlar EMEKÇÝ...
yani kalkmaya görsün ayaða,
yani tutmasýnlar kollarýndan birbirlerinin
ne zabýta, ne polis zapteder mi?
bunlar EMEKÇÝ...
yani alýnteri,
yani ezilen,
sömürülen,
savaþlara yollanan,
yani yapan,
kuran,
yýkan,
düþünen...
dünya öküzün boynuzunda deðil,
dünya avuçlarýnda EMEKÇÝNÝN.
hele birde gençleri vardýr.
ellerinde kitap,
ellerinde kalem,
ellerinde pankart,
gün gelir bellerinde silah,
ellerinde molotof
tutuþturur geceyi...
bitsin diye bu zulum
bu saltanat...
analarýn yaþý dinsin,
çocuklarýn yüzü gülsün diye.
ateþten koparýp aydýnlýðý
sunacaklar birgün kondularýn üzerine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.