elbet bende unuturum birgün,
tüm yaþananlarý atarým kenara
ya da isyan bayraðýný çekipte
pes eder,yenilirim tüm olanlara....
aklýmda onca karmaþa dolaþýyor...
fakat telaffuzu imkansýz.
kelimeler boðazýmda kördüðüm oluyor...
alacakaranlýkta bir þafak vakti sanki....
titriyorum ve baþým hala dönüyor,
biliyorum bunlar bir felaket ertesi
oysa ben kucak açmýþtým tüm dünyaya....
bu sefer iyi niyetim ters tepti....
beni bilen zaten bilir ama..!
iftiralar beni usulca ezdi....
bilhassa yalana dayanamazdým ben
bu ilk kötüye kullanýþým nefsimi...
kapanýp odama saatlerce ,
yazarak alt ettim gölgeleri .
sessizce dokunuyor yanaðýma..
o tebessüm misali gözleri...
ardýma bakarmýyým birdaha
biliyorum çekip gitmekte bir asillikti
mazimse bir girdap..onu hatrlatma bana..
halbuki tek gerçek ÞUAN yaþattýðýdýr sana....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.