MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gülmek Bana Ar Olmuş
Halkın Şâiri

Gülmek Bana Ar Olmuş



Kabus dolu rüyalarda yaþarým,
Köyümüzde, kurtla bekçi bir olmuþ.
Adým adým daðý taþý aþarým,
Hak söyleyen aðalarým, sýr olmuþ.

Tepinirim, kör kuyuya düþmüþüm,
Tüm çevremi alev almýþ, piþmiþim;
Týrnaðýmla kayalarý deþmiþim,
Gideceðim düz ovalar, yar olmuþ.

Bakýyorum þaþkýn gözle çevreye,
Zulmün çarký her an girer devreye,
Dümenciler doyamýyor evreye;
Koca dünya, bu gün sanki dar olmuþ.

Kervanýmda çile yüklü zenginim,
Uyanýnca bulunmuyor enginim,
Esen yürek bitab düþmüþ, dingin’im
Kimse basmaz, mertlik yolu kor olmuþ.

Usanmýyor, dengesizlik sürüyor,
Ayný yolda inat ile yürüyor;
Bedenimi boydan boya bürüyor,
Körüklerin üflediði har olmuþ

Göz önümde hukuksuzluk yüzüyor,
Baðýmýzda, börtü böcek geziyor;
Hissedenler hayatýndan beziyor,
Yaz yaðmuru, baþýmýza kar olmuþ.

Ne söylesem, kim utanýr bilemem?
Mazlumlarýn göz yaþýný silemem;
Yaradan’dan, tek mutluluk dilemem,
Halk aðlarken, gülmek bana ar olmuþ.

Sallayýn da, uyanýp bir göreyim,
Karanlýðýn defterini düreyim;
Hüzünleri bedenimden süreyim,
Umutsuzluk, gözlerime fer olmuþ.

21 Þubat 2010 Ýstanbul

Mustafa Usta


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.