ben seni tanýyorum bir yerden, ama nereden. hiç beraber kuþ kovaladýk mý seninle bir tarlada, öksüz bir yaðmur gibi yaðarken. üzerimizde anamýzýn belediði toprak ve sancýmýz henüz göbeðimize baðlýyken.
ben seni tanýyorum bir yerden, ama nereden.
sanki beraber çizdik ilk saat resmini defterimize, yanýlýyor muyum sen akrep olmuþtun da galiba saniyeler giymiþ yelkovaný oynuyordum bende. kovalamak için seni güneþin peþine takýlýrdým hep köþelerde saklanýrdýn, tutamazdým nedense.
ben seni tanýyorum bir yerden, ama nereden.
sanki turnalar üzerine son aðýdý yakarken saz tellerinin en uzak akordunda bozulmuþtuk. ayný kelepçedeydik ayrý kollarýmýzýn bileklerinde verilecek en aðýr ceza için hücremize girerken. ben seni tanýyorum bir yerden, ama nereden.
hep sýr tutmayan tarafý olduk aynalarýmýzýn. yüreklerimiz bütün kavgalarýn en delikanlýsýydý. bir hançeri ben yerdim sýrtýma, sen oturur aðlardýn. sanki ayný memesinden süt emmiþ gibi analarýmýzýn. belki çýkar gelirsin aklýma, bir nefes daha çekelim derinden.
ben seni tanýyorum bir yerden, ama nereden
Cevat Çeþtepe
Eski bir þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.