ben sevilmeyi ve sevmeyi doðuþtan öðrendim, seviþmeyi ise çok daha sonra ama sever-sevilirken ayný zamanda, kaybetmek korkusu da büyüdü aklýmda önce saçýmý okþayan sýcak elleri taþýyacaktý, gözyaþlarý ile soðumuþ tabutlar ve tende kalan dudak izlerimle aralanacaktý, yarýnlarda ayrýlýklara ait kapýlar ve öðrenecektim çocuklarý aðlatan, düþtükleri zaman kanayan dizleri deðildi hani bir daha hiç sevilmemek var ya, iþte bütün korkular yalnýz bunun içindi
siz benim sevdiðim ve beni seven hepiniz belki konmaz bir daha çocuk yüreðime kargalar, bir de siz söyleseniz.
* * * korkular, güneþe raðmen :
gün gelince anlaþýlýyor iþte, hele bir sertleþsin sakallar ve büyüsün göðüsler baþka sevdalarla atbaþý koþuya baþlar, bildiðimiz bütün sevme ve sevilmeler iþkencelerde büyürken onur ve direniþ, idam sehpalarýnda anýt gibi sallanýrýz yürekten taþar zengin soframýz, ‘yarin yanaðýndan gayrý, ne varsa paylaþýrýz’ ama bazý yanan ýþýklar karanlýða saklar gözümüzü, þaþýrýrýz ya gidilecek yolu iþte o zaman bir kanser hücresi olup, her adýmla yenileriz içimizdeki korkuyu
hey benim, aydýnlýktan uzak memleket gibi halim kovalar mý bulut olmuþ kargalarý, þöyle bir sallamakla çocuk ellerim.
* * * korkular, bir akþamüstü :
kavgada atýlan son yumruk ertesidir, kýþ uykusu bahar dalý bir rüyadýr þimdi tarlanýzda en zengin miras, korkuluklar kendi halinde, her þey bitmiþtir sanki ama birden günden geceye doðru bir yel eser, içi boþ bir ýssýzlýða kapýlýrsýnýz ekilmiþ bütün tohumlar kýyamet yerinde talan, siz çaresizce bakar, kalýrsýnýz öyle bulutlarla kaplanýr ki gökyüzünüz, kýþ karasýndan bile soðuk ve karanlýk korkudan aðlamaya baþlar çocuklar, en çok onlar için gerekiyor çünkü aydýnlýk
sen sarý saçlý, mavi gözlü güzel çocuk, bir daha bereketli bostanlardan kargalarý nasýl kovdun, yeniden anlatsana.
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.