YANDAN ÇARKLI SEVDALARIMIZ...

bir zamanlar
bakýr cezvesinde köpüklenip taþan
yandan çarklý
býçkýn
babayiðitti sevdalarýmýz

zehir zýkkým bir tad kalmýþtýr artýk dillerde
paslýdýr adýmlarýmýz
çakýr diken gözlerimiz
tetanoz hummalarýnda çatlamýþtýr dudaklarýmýz
vurgun yemiþtir cümle damarlarýmýz

...


elekler
sývasý dökülmüþ duvarlarla hemhaldir çoktan
mevsimsiz karlara duçardýr saçlarýmýz

bir zaman yeri göðü inleten biz deðil miydik
neden duyulmaz oldu avâzýmýz

derler ya hani
gönül ne kahve ister ne kahvehane
gayrý bundan böyle deðil dost
sevdâ bile bahane
ölü bir beniz gibi sararmýþtýr mýsralarýmýz

...

sýrtýmýzý duvara verip de kükrediðimiz yýllar
ve o yýllarda
baskýn üstüne baskýn yiyen inançlarýmýz

ah dost
ne oldu bize ki
þimdi bunca yýlgýn ve yorgun dualarýmýz

korku mu
yýlký mý ahval
yangý mý bu tenlerimizde zýmpara acýsý
ve alev alev
eski bir gençlik hikayesince özlenen
efsâne misal davalarýmýz


el bilmez
biz biliriz
yere eðilmesin diye yüzlerimiz
kurduðumuz sahbada kendimizi
kaç mevsim
kaç gece
sorgusuz sualsiz kaç kez asmýþýz

…

unutulmuþ ve küllenmiþtir mangal yüreklerde
bakýr cezvesinde köpüklenip taþan
yandan çarklý
býçkýn
babayiðit sevdalarýmýz



Ceyda Görk

Sosyal Medyada Paylaşın: