Yüreğine Hançer Vurulanlar/ Güç/lü Hayaller
Bircangule
Yüreğine Hançer Vurulanlar/ Güç/lü Hayaller
Mayasý çamurdan olsa da
hamuru sevgiyle karýlanlar vardýr.
Yüreðine hançer vuranlara,
deðil nefretini kusmayý ,
nefret etmeyi bile beceremezler.
Gözlerinde sevginin ýþýltýsý vardýr,
nefretin karaltýsý deðil.
Kendine söylenen acý sözlere,
üzüntülerini, acý bir gülüþle maskelerler.
Gözyaþlarýný karanlýða gizlerler.
öfkesi sessizliktir,
dudaklarýný ýsýrýr, hüzünü emerler.
Kýrgýnlýðý suskunluk,
yüreðinin haykýrýþlarý,
sessiz bir burukluktur.
Ve suskun duygular
dað olur birikir yüreklerinde.
Bir gün gelir volkan gibi,
püskürür ruhlarýndan
kimisi küllenmüþ
kimisi kýzgýn köz gibi dumaný üstünde,
sahibini ve sahibine dokunaný
yakýcý duygular…
incinmiþ duygular lav gibi savrulur…
/geçmiþe dönüþ
yaþamak onun için bir zuldü
On yýl önce bir eylül günüydü
kabus dolu bir kara gündü
gün yüzlü güzel kadýn o gün öldü.
Aðladý aðladý aðladý...
/Gözyaþlarý ne kadar da çokmuþ/
cansýz bedeni sürüklercesine götürdüler.
Hastanede Bir iðne
Zaman geçti Bir iðne daha
sonra Bir iðne daha
Olan bitene yukardan baktý
/Bu iðneler de hiç acýtmýyor.
Uyutmuyor da,
Derin bir uðultu/
Susturamadýlar. Aðladý, aðladý
doktorda
-öff…
…ne çok soru soruyor
…ahirette melek mübarek
o þimdiye kadar konuþmadý ki
sana ne cevap versin þimdi
-soru
- her þey
-soru
- hiçbir þey
-soru
-hayýr
-soru
-konuþmayacaðým
-soru
-yok bir þey
-öff yeter artýk
-ben aðlamak istiyorum sadece
-rahat býrakýn beni
-….
-….gözyaþlarý
-oh......
Nihayet özgür kaldý ruhu
Aðladý, aðladý, aðladý…
Üç gün üç gece yas tuttu
kendi ölümünün ardýndan…
Sonra bir sahil köyünde
mütevazi bir köy evinin
kuytu bir odasýný mezar olarak seçti.
Oraya yerleþtirdi canýný..
…
Ölümünün onuncu senesinde
Gözlerinde birer damla yaþ ile
Yine andý sevgili ruhunu.
/zaman gelir
Mevsim artýk kýþtýr daðlarda;
Eylülde dinse de fýrtýna,
hep karlar düþer duygularda.
Yaðan karlarla birlikte,
daðýn etekleri, doruklarý buz keser.
Bu daðlarda, hep yükseklerde açan,
beyaz ve asîl görüntüsüyle
etrafýndaki buzlu ve soðuk hayata baþkaldýran,
narin, güzel, hassas, maðrur çiçekler açar
Yalnýzlýðý seven kardelen çiçekleri,
uçurum kýyýlarýný seven kar çiçekleri.
Bir de þirin kelebekleri aðýrlayan
eþsiz güzelliðiyle Ýlkbaharý müjdeleyen
kimbilir nerden rüzgarla taþýnýp gelmiþ
beyaz mor çiçekleriyle,
tek bir yaban gülü.
/GÜÇ/lü hayaller
Uçurum baþýna oturmuþ
Külleri karýþtýrýrken
henüz sönmemiþ bir köz gördü
sönmüþ lavlarýn arasýnda;
Ýyice baktý... baktý…
Yüreðinin henüz ulaþýlamamýþ
bir yerlerinde korunmuþ
Sevgiydi bu…Ve ýþýl ýþýldý
Tüm duygular öldükten sonra,
Bu artýk neye yarar ki diye düþündü
bilge ruha danýþmaya karar verdi.
Karanlýktý...
Sessiz içten bir yalvarýþla çaðýrdý O’nu
GÜÇ;
Büyük bir kayanýn üzerinde
Çýplak, Bir eli havada
Elinde parlayan bir yýldýzla
Bütün heybetiyle duruyor Ayakta.
Güç; Bilge ruh
Aklýn bedenin ve ruhun gücü
baktý ve dedi
-Sen benim ruh ikizimdin
Seni çok bekledim
Neden bu kadar geç geldin
-Yazgý...gönlüme yazýlmýþ
ferman olduðunu bilmedim.
Sana ihtiyacým var.
Bütün duygularým bir gün
Ruhumla birlikte beni terk etti.
Bedenim var olsa da
Küçük bir sevgi közünden baþka
Hiçbir þeyim kalmadý yüreðimde.
-Evet… sevginin közü çok küçük olsa da
ateþini büyütmek senin elinde
Ne kadar büyük olsa da korkma
Sýðacaktýr yüreðine.
Yine unutma, sevgi yaþatýr
Yeter ki sen onu daima yaþat yüreðinde.
Sönmesine izin verme.
Üfledi köze …Sevgi alev aldý
ve gittikçe büyüdü, döndü aþk ateþine.
-Bak gözlerime
-çok ferlisin, gözlerim kamaþýyor
- Ben aþkýn gücü, sevginin özü, ruhun sözüyüm
Uzaklarda arama beni içindeki olguyum
Bundan sonra seni yalnýz býrakmayacaðým.
Her nereye gitsen hep yanýnda olacaðým
-gitmeliyim hava karanlýk.
-Bak Dolunay var
-evet…yaðmur da yaðacak….
gözlerini kaldýrdý, ayaða kalktý
bilge ruhun gözlerine baktý
büyülenmiþ gibiydi
yavaþça gitti yanýna.
Tuttu ellerinden, öptü
Öptü gözlerinden
Dudaklarýnýn kýyýsýndan
Ay ýþýðýndan yaldýz yaldýz
Parýldayan omzundan…
Göðsüne dayadý baþýný, dedi
- neredeydin daha önce
hep yanýmda ol.
beni bir daha býrakma kendimle.
Gözlerini kapatýrken iki damla yaþ
Süzüldü dudak kývrýmlarýna doðru.
Bilge Ruh elindeki yýldýzý saçlarýna iliþtirdi,
ve güçlü kollarýyla sýkýca sarýldý;
ruhundan ruhuna katarcasýna,
canýndan can baðýþlarcasýna sarýldý
-“Uzat elini kalbime koy aynen
Senin kalbin gibi titremede
Çünkü Biz ikimiz
iki ayrý bedende tek yüreðiz”
Bir uçak geçti üzerlerinden,
Bir gemi denizi yarýp, uzaklara yol aldý ,
Bulutlar yaklaþtý, þimþekler çaktý,
Gök gürledi, yer sarsýldý,
Bardaktan boþanýrcasýna yaðmurlar yaðdý,
Coþkun ýrmaklar çaðladý,
Hayal cennetinde güller, laleler açtý,
Gökkuþaðý sardý, renklendi duygular.
Bilge ruh dedi.
-Bak sabah oldu
Bir baþka hayattýr her gün doðumu
takýlma hüzünlerin peþine
geçmiþ mazidir kaldý geride.
Birsen Erkân
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.