MAVİ KUŞ

Buldum seni mutluluðun efsane mavi kuþu.
Hem de iki gün üst üste gördüm seni uçarken.
Güneþin gümüþ rengi ýþýðý nasýl da parlýyordu kanatlarýnda.
Uçuþan sonbahar yapraklarýyla yarýþýrken.

duyar gibiydim yüreðinin çýrpýnýþlarýný, nasýl da korkmuþtun.
seni yakalayýp onun içine katacak kafes filan yoktu elimde
Korkup boþuna kaçtýn benden, bir daldan baþka dala uçup gittin.

Seni bulana mutluluk vaad edilmiþ doðru mu mavi kuþ.
Görmem yeterli mi yoksa uzaktan da olsa
bir daha hiç kaybetmemek için seni,
denildiði gibi kafese mi saklasaydým yoksa
Ýyi de sen öyle özgürce uçamayacaksan
Mutlulukla çýrpamayacaksan pýrýl pýrýl kanatlarýný
vaz geçerim ben bu esaretli mutluluktan.
Hadi git mavi kuþ.
gece mavisi parlaklýðýndaki tüylerini
savura savura devam et sen uçmaya.
Mutluluk daðýtmaya, Umut daðýtmaya...

Ha unutmadan
seni yine buralarda hep görmek isterim
git ama yine de
çok da uzaða gitme olur mu
yada yine gel…

Sosyal Medyada Paylaşın: