Kör karanlýk içindeyiz dört yanýmýzda bir giz, ne kadar gitsekte ayný yerdeyiz. adýmlarýn adýmlarýma sýralý, ard arda suskunluk içindeyiz.
Kör karanlýk içinde yalnýz kalmýþýz, dipsiz bir uçuruma yuvarlanmýþ tesadüfen sarýlmýþýz. kör karanlýk gecede, kör bir çeþme baþýnda susamýþ soluksuz kalmýþýz, gözlerimiz birden bire karýþmýþ.
uzun yoldan gelmiþ, uzun yollar yolcusuyuz, umudumuz kýrýlmýþ, ezilmiþiz; dað-taþ gezmiþ, kendi yaramýzý yalamýþýz biz ipi kopan bir uçurtma gibi savrulmuþ, kör karanlýk içinde ansýzýn karþýlaþmýþýz þaþkýnlýktan olucak ki; bütün bir yol susmuþuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
erman tulşak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.