Sessiz çýðlýklara benzer benim sevgilerim
Yüreðimin kuruyan sahrasýnda
Çýðlýk çýðlýða haykýrsa da ses bulamaz..
Bir o kadar hazýrdýr yeþermeye
Kardelenler gibi
Baþ vermeye hazýrdýr üstünü örten
Kapkara topraklara inat
Büyüktür benim sevgilerim
Asildir
Ýnançtýr
Anadýr
Vatandýr
Yardýr
Dolu dolu yürek önce insandýr
Çilelidir benim sevgilerim
Dertlidir
Asi rüzgârlara siperdir
Taþkýn denizlere benttir
Seven gönüllere turab
Sevmesini bilmeyene seraptýr.
Zordur benim sevmelerim
Ýmkânsýzdýr bazen
Aþýlmasý zorlu yollardýr
Dikenlere karþý yalýnayak yürümektir
Belki Kaf daðýnýn ardýna varmayý istemektir
Yedi baþlý ejderhaya savaþ açmaktýr
Yorulmamaktýr
Dinlenmemektir
Her yeni güne bin bir umutla
Yeniden, yenilmeden baþlamaktýr
Açtýr benim sevgilerim
Usul usul yaðan yaðmurlara hasret
Bir mum alevi gibi titrek dibine ýþýk vermeyen
Aydýnlýðýný ise bir kendine yetiremeyen
Karanlýklarýnda arþa yükselen senadýr
Sýðýnmaktýr merhamete
El açmaktýr yüceler yücesine
Bir sabah ezaný huzurudur
Gözyaþýdýr
Yakarýþtýr
Ilgýt ýlgýt esen seher yelidir
Ýç ferahlýðýyla yüreklere serpilen bir yudum sudur
Mucizedir sevmelerim
Tam ümit deryasýnýn sularý kesikken
Iþýktýr ilk sabaha doðan
Dingindir
Huzurludur
Gözlere bakýþlara sinen
Anlamlara binlerce mana yüklemektir
Kavuþulmadýkça özlenen
Hasrettir.
Þiirdir sevmelerim
Sözlerin kifayet ettiðince yazýlmýþ
Anlamdýr gözün gördüðünce
Manadýr aklýn erdiðince
Yalýndýr benim sevmelerim
Yalnýzdýr
Bir yürek ikliminin tenhasýnda
Bir baþýnadýr
Sýradanlýðýn içinde
Fýrtýnalara kafa tutan sýra dýþýlýðýdýr
Anlaþýlmazdýr kýyýda kalana
Sýðdýr
Ýçine girip görmesini bilene okyanus derinidir
Dosttur
Yarendir
Küçücük bir yüreðe
Deryalarý sýðdýrmayý baþarmaktýr…
Þaþkýndýr benim sevmelerim
Yalancý baharlara aldanacak kadar da saftýr
Vurgun yemiþtir
Düþmüþtür
Örselenmiþtir
Ama içindeki ýþýðý yitirmemiþtir
Yenilmemiþtir
Bir yeþil deniz
Bir orman kokusu
Duru dupduru
Bir pýnar baþýnda yunmuþ arýnmýþtýr
Anlamýþtýr
Keþfetmiþtir
Sýðamamýþ yüreðine
Akmýþtýr gürül gürül
Hakiki gönül servetine
PERÝHAN TUNÇOK
ESMÝZE