Çok eski zamanlardan geliyorum
Nice fýrtýnalardan, boranlardan geçtim.
Ýhtiyar umutlarým vardý ceplerimde
Henüz kullanmadýðým…
Ümitlerim ki ömrüme katýk olmadan yaþlanmýþ.
Zaman zaman gücüme gitse de yaþamak,
Daraðacýnda nice zamanlar tükeniþi bekledim…
Boynuma asýlmýþ fermana dair yoktu þikâyetim,
Ne de olsa hayatý ben bundan özge bilirdim.
Zaman ardý zaman yaþayan bir yorgunumdum
Bir gün açtýn yüreðinin kapýsýný
Gönlünün kýblesinde dinlenmeye geldim.
Sönmüþtü arzularým, küllenmiþti heyecanlarým
Umutlarýma od almaya
Yüreðinin mabedine geldim.
Senin yanýnda aðlamak istiyorum
Yaralarýmda taþlaþýp kalmýþ iltihaplarýmý
Gözyaþlarýmla sökmeye geldim.
Gün muþtusu bir vakitte;
Kederime tehir ettiðim sevdalara hasretken,
Sen yüreðimde bir has bahçe kuran,
Gönlümün düþ aynasýnda açan,
Çiçeklerin kokusunu duyuyor musun?
Fazla söze ne hacet;
Gönlümün gülnihal bestesini dinliyor musun?
Gülüþlerinin kokusu ile
Yeþerdi demiþtin bin bir renkli gülfidaný
Gül ki kaynaðý bildiðin masumiyet,
Masumiyet ki;
Meryem oðlu Ýsa’dan bu güne taþýnan.
Bir yol ki gözlerinden kalbine ulaþan,
Bakýþlarýnýn ötesi bir diyara
Mutlulukla levhasý olan sorgusuz adresim,
Turnalarýn kanadýna taktým dünleri.
Telef edilmiþ anlar sökülürken dimaðýmdan,
“Ýþte sana hayat” diye içtim sevdayý sunan ellerinden.
Yüreðimin içli þarkýlarýný çaðlayana dönüþtüren,
Þimdi bahar gözlü türkülerle çaðýr beni…
Þiirin sonsuzluk düþlerinde,
Rýhtýmda kalan sevgili misali
Hasretle bekle beni…
Perihan Tunçok KILIÇ
ESMÝZE
ÝZMÝR 7.8.2011
Bir þafaktan bir þafaða yol alýrken…