Ey Çankýrý, Herkes sonsuz sesizliðe kapýlmýþken, Bir yürek uyumuyor ýzdýraplý gecelerde, Hýçkýrýklar duyuluyor bir köþeden, Delirmemek için tutsa da kendini insan, Gülüyor,gülüyor... Bir canýmýz kaldý almadýðýnýz Ey iki ayaklý yaratýklar! Çaldýnýz bizden bizi. Geceler bir baþka oluyor, Tütün kokularý arasýnda Þarkýlar söylendiðinde, Geçmiþ için deðil Gelecek için yaþ döküldüðünde. Ey Çankýrý! Nedir bu matem? Bir hareket,bir canlýlýk nafile... Bu gece baþka gece, Bu gece zafer gecesi, Bu gece güneþ doðacak pencereme... Ah!Biz þimdi kýþtayýz, Kýþýn güneþi sahtekar olur,ýsýtmaz Ne olur uyan, Duy sesimi... _2001_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.