Henüz yaşanmamış bir hüzün,

Kaybedilenlere,
Unutulmasý zor olan þu an’ýn,
Yansýr karasý,
Yüzümdeki derin çizgilerle.

Ya sonrasý,
Sorgulanmasýndan korkulan,
Belki bir gerçek,
Belki de hiçbir zaman gerçek olmayan.

Hüzün,
Ve manevi bir acý,
Yadsýnamayan yüreðimde,
Hayallerin nafile çýrpýnýþlarýyla beraber.

Yalnýzlýða süzülen bir gece,
Ve tam ortasýnda da ben,
Ne karanlýk,
Ne aydýnlýk.

Büyüsü bozulan bir yaþam,
Hayatýn anlam karmaþasý,
Ruhun ilk karartýsý yaþam bulurken gölgelerde,
Çözülen bir isyan,yýllara.

Güneþten arta kalan ne var ki,
Gökyüzünde bana ait,
Belki de sessiz bir yaðmur,
Ve de sonrasý.

Yüreðimi parçalayan bir çýðlýk,
Kopup geliyor geçmiþten,
Gücü yok aðlayýþlarýn,
Nede çaresi.

Yalnýzlýðýma sarýlýnca gece,
Üþürüm çýkmazlarýnda,
Unuttuðum bir günün.
Ýstemesem de yenilenir her biten gün.

Hissederim ama dokunamam,
Bilmediðim bir yerlerde belki de aradýðým,
Belki çok yakýn,
Belki de çok uzak.

Beklerim,
Azalýr olsa da biten zamanýn döngüsü,
Ben yinede beklerim,
Zaman beni beklemese bile.






Sosyal Medyada Paylaşın: