Bilinmeyen kapılar,

Benden daha yorgun gözüküyor,
Çaresizliðinde yaþayan acýlar,
Daha bir hüzünlü,
Ve de yalnýz.

Nicedir aðlayamýyorum,
Dökülmüyor göz yaþlarý özgürce.
Kapalý kapýlar,
Ve de gerisindeki bilinmezlikler.

Þimdi herhangi biri,
Belki de çalacak kapýyý ürkekçe,
Görünüþte ise hayallere gizli,
Yitirilmiþ umutlarýyla.

Belki de o ben olacaðým,
Gizlendiðim gecenin gizeminden süzülüp,
Yalanlarcasýna,
Sessizce çalacaðým o kapýyý.

Deðiþir mi?
O zaman güneþin ýslak göz yaþlarý,
Kanatlanýr mý,
Ruhumda taþýdýðým aynalar.

Yaklaþýyor,
Yakýnlaþýyor,
Benden uzaklaþan bir hayat,
Günlerini saklýyor sanki yýllarýn.

Mevsimlerin son melodisi eþliðinde,
Çalýnan son bir kapý daha,
Beklenilen kim,
Ve de bekleyen.

Geceye öykünmüþ bir zamanýn içindeyim,þimdi
Ve de yalnýz,
Hayat bulmaya baþlýyor sanki,
Ruhumda, bilinmeyen bir yaþam.






Sosyal Medyada Paylaşın: