Ağlama gökkuşağı,

Ruhum yorgun,
Ýnkar ediyor artýk yaþadýðý bedeni,
Yaþamýn bir köþesinde yalnýzlýk bekliyor,
Bir köþesinde de ben.

Gerçeklere boyun eðdi,
Benliðim deðil,
Bir ben,sadece
O ise yavaþ,yavaþ zamana yenildi.

Hüznü giyiyor yeniden ay,
Bembeyaz bir hayalin üzerine,
Gölgesi yakamozlanýyor,
Çaresizliðimin göz yaþlarýnda.

Bir aðacýn dalýnda,
Siyah bir melek,
Özgürce aðlýyor,
Düþüyor bir damla göz yaþý sessizce yüreðime.

Duygularý ince,ince iþliyor güneþ
Umudun yüreðine,
Mevsimine dokunuyor elleri,
Ýlahiye yakarýþlarýn.

Bir boþluða sürüklüyor ruhumu,
Onun adý gece,
Gözleri ateþ,
Islak göz yaþlarý.

Topraðýn özü,
Yaðan yaðmurla besliyor ruhumu,þimdi
Beyaz bir yalnýzlýða karýþýyor,
Son kez gözlerim.

Renklerini boyasýn yüzüme,
Aðlamasýn gökkuþaðý,
Bir gün uzanýr belki de yýldýzlara,
Hayaliyle tüm benliðim.










Sosyal Medyada Paylaşın: