hadi sen de git. bembeyaz bir buluttan, mevsim sarýsý hüzne dönerken güneþ.
Burda ne kalýr, yorgun bir el, bir söz bekleyen bakýþ. dilsiz bir yorumu olur aþkýn, sensiz gelen ilk günde kuþlarýn yorgun iniþi pencereme, susuz, solgun yitiþi çiçeklerin; ellerinde can bulan çiçeklerin.
Hadi sen de git. hatýralar þahidi olmadan bu hazin katlimin, bir kadeh þarap tadýyla öp duduklarýmý, kenetlenircesine sar bedenimi, akþam boyasýn çepeçevre hüznümüzü, herþey tatýndayken git, acýtmadan, kanatmadan; ansýzýn yaðan yaðmur gibi hadi sen de git. Sosyal Medyada Paylaşın:
erman tulşak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.