Ayaklarým yine beni, Senin sokaðýna götürdü. Ne kadar yok desem de Yüzüm çevriliyor balkonuna... Gözlerim pencerene dikiliyor. Piþmanlýk içinde, “Keþke” diyorum.
Bir saniye bile, Sensiz yapamazken Bak yarým yýl oldu. Ne kadar “Yok” desem de Boynum bükük, Þu kýrýlasýca ayaklar, Senin sokaðýna götürüyor beni... Gözlerim pencerene dikiliyor
Sensiz nefes bile almam derken Bak tam yarým yýl oldu. O “Seviyorum” demeler. Þimdi artýk yalan oldu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.