AFFETTİKLERİNİ UNUTAMAYANLARA...

Þiiri okurken fon dinlemek isteyenlere:
www.metacafe.com/watch/2748155/farid_farjad_golha_bir_istanbul_masali/


-Rüyalarýnda ve Bilinçaltarýnda Hesaplaþmalarý bitmeyenler’e...
ve kalbimin altýna omuzlarýný koyan
Ömer’im le Tuba’ma...

*** *** ***

1)

Onlar beni çarptýlar kalbime
bölündüm kendimden yüzler (c) e
Durdum
Kaldýrdým kaþlarýmý
Yýrtýlmýþ gözlerimle baktým yüzlerine;
hayatlarýna dokunduklarým ben doðarken!

Ve kendimi tükürdüm suratlarýna!
O gün bu gündür biraz sokak, biraz kavga, biraz öfkenin, ve Ýnanmalarýn þiiriyim.

“ Tam yola çýkacakken ah bu çocuk nereye kaybolur bilmem ”lerin telaþýnda
Ben evlerin arkasýnda kendine sarýlan, derenin kenarýnda oynayarak büyüyen
Daha yeni giydirdim a oðlum,þu dizlerinin haline bak’ malarýn suçlusu…
***
ah ben: yaralarýndan havalanan kuþlarý görüp acýlarýndan helallik dileyen!
bir türküydü kalbim, yetmiþ milletin aðzýnda söylenen
ben: dilinde yetmiþ halk duasý... Herkesin rabbi adýna, bunca : amin!

Ýtiraz: ey varlýðýn ve yokluðun sahibi!
Ýtiraz yoksa kabul nedir ki?
Ben yoksam Ýtiraz nedir?
Ölümdür bu! Ölüm! Ýtirazdan beni ayýran her: kabul!
D/ uyuyor musunuz?

Hayýr! Ben yaþamak istiyorum: ElbiselertoplamakbütünüþüyenlereAnnelertoplamakbütünyetimlereYetimlertoplamakbütünannelere
Varlýðým!: tüm anlaþýlmamýþlara Armaðan Olsun!


2)

Hepimizin bir yumak olduðunu öðrendim baka baka gözlerime
Yumaðý çözdüðümüzde ipin ucu kimden çýkarsa o insandan açýldýðýmýzý yaþama
O insaný halletmeden hiçbir insaný halledemediðimizi…
O insaný baðýþlamadan baðýþlayamadýðýmýzý kendimizde.
Çok yumaklar çözdüm, aþklarý baþkalarýnda kalan...
Baþkasýnýn hayatýna kendisini asan..
Öyleki aðlarken gözleri yerine aðzýný silen yanýlsamalar….

Topladým kardeþlerimi
Dedim bu yumak anne’dir. Çözecez ve ucunun kimden çýktýðýný bulacaz
Çözdük, çözdük , çözdük…Ah hepsi babalarýndan çýktý!
Ýpin ucu, kýzken konuþamadýklarý babalarýndan en çok
aðladýklarý o sessiz odalarda…

Bu yumak da babadýr! "Çözecez ve ucunun kimden çýktýðýný bulacaz"
Kaç yerden koparýlmýþ, baðlanmýþ,koparýlmýþ,baðlanmýþ, düðümlerle dolu…
Çözdük..Çözdük…Çözdük…Ah hepsi evlatlarýndan çýktý!
Ýpin ucu, meraklý gözlerle dünyaya en yukarýdan bakýlan babalarýn omuzlarýnda…

Meðer yüzleþmek, yüzünü parçalamakmýþ,onca yýldan sonra
Unutmuþ gibi
Aklýndan silinmiþ gitmiþ gibiyken bile
her rüyanda yeniden zihnine kazýlan hesaplaþamamýþlýklar!
Deðil mi seni bunca yýpratan?
Deðil mi seni böylesi daðýtan?

Sanýrmýsýn alýrsan öcünü biter!
Bitmez gözüm bitmez! Pis bir anlamsýzlýk kalýr geriye.

Gündüzleri herkese " Gömdüm, unuttum " dediðin mezarlarýn yakasýndaysa geceleri ellerin!
"Soracam hesabýný bir bir " diyorsan, onca zamandan sonra halâ
" Bana ne yaptýklarýný þimdi daha iyi anlýyorum " diyorsan
Mezarlar seni de ölüme davet etmeden açar mý sanýyorsun mahkemesini yüzleþmenin!
Yaþayanlar ölülerle hesaplaþamaz!
Unuttuklarýn hala sen de yaþýyorlarsa kimse ölmemiþtir sende, bunu böyle bil!

Yüzleþmek bu yüzden yüzünü parçalamaktýr!
Gömdüklerinin mezarlarýný hakem yaparsan aranda!
Rüyalarýnda hep kaybolduðunu, ve dönemediðini geriye
Unuttum dediðin kim varsa: kendini ona aðlarken bulursun uyandýðýnda!

" Ama benim ipimin ucu mezarlardan çýkýyor " diyen
Ýpin ucunu býrak! Yumaðýna sarýl. Yüreðinin yumaðýna…
Varsa evine…eþine…ve sofrana…
Balkona fesleðen eken yaþlýlara sor, “sabah” ne demek?
Sabah: en çok senin gözlerin demek, anlýyor musun?


3)


Anlamýyorsan, evden çýkarken neden bakýyorsun aynalara!
Yakan düzgün saçýn derli olsa ne olur,
Ey ruhu yüz bin yerden daðýnýk olan!
Ey çocukluðu bütün akrabalarýnýn yanýnda hiç büyümemiþ öylece onlarda kalan!
Ey aþký ve kalbi her seferinde ayrýlýk olan!
Neden bakýyorsun aynalara?
Hangi dünyalar seni avutacak sanýrsýn?

birgün ansýzýn bir ilham ile:
tuttum Ömer’in ellerinden
birlikte büyüyelim abim, al Tuðba’yý da…
ben de saçlarýmý sarkýttým ruhlarýna…

-"ruhunu kaybedersen saçlarým kopar kökünden
saçlarýmý çekme kardeþim! Ruhunu çekme! Çok Acýr sonra!"

kardeþlerim yüzüme bakarak kapattý yýrtýklarýmý…
yüzünde ayrýlýðýn, ihanetin ve þaþýrmanýn gölgelerini taþýyan herkesi basarken baðrýma
bu dedim benim hikayem: öyleyse, " Merhaba " lardan baþlasýn Kalbim Atmaya


4)

Merhaba
Ey kendine yabancýlaþarak tanýþtýðýmýz hayatlar
Ey yolumuzun yüzlerinden geçerken vurulduklarýmýz…
Ey büyürken küçüldüðümüz zamanlar
Merhaba!

Þöyle Söyle kendine:
“ Daðýtmýþken böyle kendimi herkese
Sanmýþtým ki meðer ne çok tanýdýðým var!
Deðilmiþ!
Ne kadar çok yüzde yabancýlaþmýþým meðer,
ne kadar çok köze tutmuþum bu külü!

Kutsal Kitaplar güllerle beslenmez!
Gülleri Yumaklar besler"
Ucu annede babada ve çocukta olan yumaklar!”
Bir parça da o çok ama çok severken
Hani annen gibi, kardeþin gibi,evladýn gibi severken ,
Nasýl olduysa: gidiveren de , ah!


KAYIPKENTLÝ / 06:00 Kýztaþý-Ýstanbul!
06.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: