Ümit etmenin sen hali

Kýsa bir þiir olsaydým keþke diyorum bazen
ve sadece senin bildiðin...
Mýsralarýma düþse düþlerin,
Ne duymak istiyorsan onu söylese kelimelerim!
Uyutsa seni en uykusuz gecelerde,
Yorganýn altýnda sýcak bir el daha olduðuna inandýrsa,
kandýrsa seni;
Naðmelerim...

Küçük bir çocuk kalsaydým keþke diyorum bazen
ve sadece senin sevdiðin...
Ayakkabýlarýmýn baðý çözülse,
Düþmeden aðlamayý öðretsen bana!
Büyüdükçe anlýyor insan çünkü,
Sadece düþünce acýmýyor caný insanýn.
Bir sabah gözlerimi bir açsam, pencerelerde kar görsem;
Bir havuç taksak burnuna kardan adamýn...

Sessiz bir siren duysaydým keþke diyorum bazen
ve sadece senin seslendirdiðin...
Kulaklarým çýnlasa her daim,
Ne söylemek istiyorsa söylese ellerin!
Hiç dokunmadan da hissedebilsem seni,
Uzakta bir baykuþun çýðlýðýna karýþsa sesim;
rüzgar konsa saçlarýna, yaðmur uðrasa odana
Ama ýslanmasa hiç gözlerin...

Yazýlmýþ en güzel hikaye olsaydým keþke diyorum bazen,
Bazen de senin dinlediðin...
Her okuyuþunda baþka bir hayale sürüklesem,
Yanýnda olsam ama seninle gelmesem!
Kimin elini tuttuðun deðil aslýnda mesele,
Kimin sesine ses verdiðin hiç deðil.
Bir kayýk misali süzülse silüetin gözyaþlarýmda yeter!
Uzaktan da olsa sevebilirim ben, sen sevmesen ne farkeder?
Herþeyin en azýný istedim bugüne kadar,
En olmayacak olaný ümit etsem,
Beklesem hiç gelmeyeceðini bile bile;
Söyle ey güzel bu gözler nasýl güler?

Tok bir kapý sesi duysaydým keþke diyorum bazen,
Sadece senin geldiðin...

Sosyal Medyada Paylaşın: