Lütfet
Kokundan tadayým
Viþne çürüklerinde yýllanýyor gönlüm
Çýrýlçýplak soyunurken gerçekler oyun zamanlarýnda
Kemanlarla kýrbaçlandý tüm adamakýllý notalar
Saman daðýlmasýydý ömrüm mevsimlerin saçaðýnda
Tek yemin
Tek söz
Diri tutacak beni
Bu eylül akþamlarý týrpanlayacak
Ýnandýðým bütün masallarý
Bilirim
Her ayrýlýk bir eþek þakasýdýr
Þimdi
Neredeyse bedenine iliþtirdiðin ruhun
Neredeyse penceremden aþýrdýðýn begonya kokusu
Ve hangi yaðmurla ýslanýyorsa yosun tutmaz yüreðin
Vazgeç
Yalancý savaþlarda zaferler hayaldir
Miladým sen diye baþlamýþtýr
Sen’li tarihlerle örtülmüþtür di’li geçmiþ zamanlar
Yüreðime çeyrek kala gözlerinle gelen ufukta
…
Sen
Ýklimlerin bile ezberindeki yaðmur
Fýsýltýlarýna kulak kabartýrken deniz kuþlarýnýn
Ardýndaki geniþ omuzlu daðlar
Akdeniz’ de gün doðarken sýzýmýn üstüne
Kýzým gibi aðlardý Ceyhan’ýn gözlerinde melekler
Çerçevesi güneþ sarýsý yaldýzlý Çukurova
Ben þimdi karanlýðýn rüzgârýna teslim oldum
Sen dudaklarýnda toplamayý unuttun nasýlsa
Toroslarýn kan kýzýlý güllerini…
Nevzat KONÞER
010