Gece zifiri karanlýk gözlerimde Ay firarda Yýldýzlarsa sürgün edilmiþ sonsuzluða Ve ben Mezesi hasret olan masamda Yudumluyorum sensizliði Yavaþ yavaþ Gecenin kirpiklerinden süzülüyor Gözyaþlarým Tövbesi yarým kalmýþ günahlarýma Ruhum hoyratça dalgalanýyor Beni sarhoþ eden anýlarla Ve ben Düþüyorum ölüm kokan sesizliðe Duymuyorum artýk içimdeki fýrtýnanýn Akordu bozuk çýðlýðýný Açýn Açýn sahnenin perdelerini Vizyona girmemiþ hayatýmýn Galasý bu gece Haydi, makinist söndür artýk ýþýklarý Bas Bas þu düðmeye Son kez seyredeyim Yasaklý bir þiir gibi Ýki dudak arasýna sýkýþtýrdýðým Hayatýmý Son kez... Son kez
SÜMRAN UYMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mofya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.