Aslında Böyle Başlamalı Bu Şiir

Kal sevgilimsen
Derinime dalalým
Tut nefesini


Aslýnda aynen böyle baþlamalý bu þiir;aþk’a getirip
ehlikeyfin kelâmýný…Eli gitmeli þiire…
Sonra…Daha bir Ýstanbul olmalý sanki gün;
Elâlý, söz söz dökerken kapý önlerine döngüleri


Ya da dünün gergefine batýrýp çýkarmalý iðneleri,
Ya da…Veya…Yahut
Neyse…

........

A benim câným, cancaðýzým
Çiðdem kokuþlum
Hüsnüyusufum
Dut aðacýmýn yalnýzlýðý
Bak,
Rüzgârýný kapmýþ geliyor
Akþam üstümün küfürbaz tavrý tenhacalarýma
Kýþ vapurlarý dolusu ,
Ýster istemezler
Yaðmur suyu kokuyor perçemi
Yüzü,gözü yýkanmýþ yeþillerin
Deniz kenarlarýnda dolaþýyor,
Erguvani türküsü begonvillerin
Dalgalanýyor umurum

A benim câným,cancaðýzým
Ýçi çiçek bahçesi kýrk dilin
Karaya ak çalmýþ
Bildik sensizliklerin
Çýkýnýnda kýrk düðüm eskimiþ dünün
Kýrk ayaðýn devasý
Akrep gölgesinde sanrý
Kulaðýmda uðultusu köstekli saatlerin
Balýk ,faryalý aðýn derdiyle sarmaþ
Ben içerimde dönüp ,dolaþan senin

A benim câným,cancaðýzým
Depreþenim
Paru pakým
Sabrýn boynu bükük çareye
Özlem aðýr,öfke silik
Anýlar yetim
Aitlik ayný aitlik
Fukara yüreðin tek gözü
Soluðumda kývýlcým
Hüznümde çoban ateþi
En çok þubatýn üþütür beni
Sar içime güneþi

Aslýnda böyle bitmemeli bu þiir…Ak güvercin salmalý
yitirilmiþ düþler ;hiç yoktan bir sensizliðin inkarlarýna..

Ya da…Veyahut…Neyse


Kal sevgilimsen
Derinime dalalým
Tut nefesini


Þubat.2010
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın: