Biz Bizi Yedik Benliğimizde

Hayatýmýzý kurgularken;
Kuruntularýmýzý döþedik yüreklerimize,
Arnavut Kaldýrýmlarý misali…
Dua için açarken ellerimizi;
Kapkara bulutlarý avuçladýk…

Gümüþ kabzalý kýlýçlarýmýzý çekerken;
Deþtiðimiz içimizin acýlarýydý…
Mahmuzladýðýmýz çýplak atlarýmýzdý
Koþturan hayal dünyamýzda;
Satýrbaþlarýna yazarken adlarýmýzý,
Kelimeler üstündeki cambazlýðýmýz
Hiçliðimizin itirafýydý!

Yitip gittiðimiz yollardý sonsuzluðumuz;
Bir biz vardýk bizden öte,
Ötelerken benliðimizi iç âlemimizde
Bir varmýþ bir yokmuþ olmuþuz.
Haykýrýþýmýz, öykümüz ve biz… Budur…



Cahit Kýlýç

Ýstanbul, 5 Þubat 2010



Sosyal Medyada Paylaşın: