GİDERİM

GÝDERÝM

Günahým, sevabým ve ben el ele
Yalandan gerçeðe döner giderim.
Vefasýz olaný düþünmem bile,
Sadýk dostlarýmý anar giderim.

Sevgi deðil midir yalnýz as’lolan?
Onun yangýnýnda yanar giderim…
Mazlumun hakkýysa yenecek olan,
Lokmamý terime banar giderim…

Nefsimdir kendime en büyük rakip,
Onu da - inþallah - yener giderim…
Gururu, kibiri ele býrakýp
Yüceden engine iner giderim…

Çaðýrdýysa emanetin sahibi
Ecelin omzuna konar giderim…
Adý bilinmeyen bir yýldýz gibi
Kimseler görmeden söner giderim…

Zararýmdan çoksa eðer yararým,
Þu yalan dünyaya kanar giderim…
Ne ýrmak, ne deniz, ne göl ararým;
Bir kazan su ile yunar giderim…

Çiçek, þarký-türkü, alkýþ istemem.
“Tahtadan at”ýma biner giderim…
“Mermerler içine yatýrýn.” Demem,
Ben kendi içime siner giderim…

( Ýhsan Gürbüz – 30.06.2009 – Alanya )

Sosyal Medyada Paylaşın: