Bazý güzel, mutlu zamanlar O sýralar böyle mühim gelmezdi... Bir yastýða baþ koymak gibi; Günü geceyi paylaþtýðýn erkekle... Ýnsanýn doyumsuzluðu ya bu Kaybolan Gidince anlaþýlýrken, Ellerinde kalan bir avuç gözyaþýna Anlatýr olduk yüreðimizden geçeni...
Sevgiye de inanýrdýk biz Kimlerin iç çekiþlerinde son buldu, Ne iðneler yedik uðruna Bilirdik... Nefes almanýn deðerini Yalnýzken, Kimsesizken anlardýk ya Gidenin ardýndan Soluksuz bakakalmalýk zamanlar harcardýk...
Ama gençtik o zamanlar, Henüz acýya acý diyemezken Çekildi kulaklarýmýz... Can havliyle sarýldýk yalanlara, Uzaklarda Kalpten gelen týnýlara aldýrmadýk Bir zaman... Gerçeði duymak, Yalan olaný kovalamaktan zor deðildi ya Aldatýldýk; Yanlýþ zamanlarda, Yanlýþ insanlara doðduk...
Biz Büyürken de böyleydik... Zamana hükmedemedik. Peki ya sen? Sen niye hala büyümedin... Sosyal Medyada Paylaşın:
...unique... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.