Ah zavallý çocuk! Ne zannettin kendini Yanlýþlarýn arasýnda bilmem... Her elini tutanýn umurunda mýsýn sanki...
Ah be çocuk! Neden güvendin Yalandan sevgilerin gücüne bilmem... Týlsýmlý geldi öpüþleri, Koynunda uyuyuþuna Ninni söylerdi melekler Bebek gibiydin -bebeðiydin- Ýncitildin... Bir günün sabahý Yanlýz uyanmak yoktu ya aklýnda, Sen susardýn, O anlatýrdý; Ve aþýk olurdun tekrar sevdiðin adama... Býçak yaralarý kadar keskin acýlar Ortak olurdu gözyaþlarýna. Ýnadýna,-öyle olsun istemezdin...- Boyun eðmezdin, Karþý dururdun Kemirir dururdu içini Ama susardýn;
Bir yudumunu bile esirgerdi senden, Susardýn; Þimdi boðulduðun deryada, Aþk masalýný dinliyorsun... Uykun aðýr, Yakarýþlardan haberin yok… O geldiðinde gitmiþ olacaksýn zaten, Çoktan boðulmuþ, Cennetine kavuþmuþ olacaksýn. Susuyorsun.
Ah be çocuk! O seni sevmezdi ki zaten, Uyutma artýk kendini… Sosyal Medyada Paylaşın:
...unique... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.