Çok yazýk… Bir kadýný aldatmak, Koca bir ormaný yakmaktý...
Þehirler kurardý kadýn; Ýnsanýyla, Neþesiyle... Þehirler kurup, Kahveyle harmanlardý insan yüzlerini... Telvesi bol olurdu yalancýnýn, Anlatmasý bol, Aldatmasý bol... Kendine rol beðenemez, Hep sade içerdi hayatý; Acýsý bol, Þekeri az, Rengi koyu Týpký her sabah yastýkta unuttuðu Üç beþ tel saçý gibi... Ýnce ama dolu dolu Hayat...
Adamlar severdi kadýn; Ýyisiyle, Kötüsüyle... Adamlar sevip, Aþka boðardý öpücüklerle ellerini... Heyecaný bol, Acý ama gerçek düþler kurardý Uyanýklýðýn verdiði güçle... Ama son sevgiliye Bir düþ seçememiþti iþte; Bir yer, Bir zaman... Çok yazýk...
Bir kadýný aldatmak, Koca bir hayatý yakmaktý... Bir kadýný aldatmak, Güvenmemek, Ýnanmamaktý... Ve ne yazýk; Nefes alýyorum derken Kendini kandýrmaktý... Sosyal Medyada Paylaşın:
...unique... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.