1892-1937 Cavad Ahunzade’leme
“Benim sevdiðim kýz dünya güzeli
ona bu dünyada eþ yaranmamýþ
duydumki, gönlünü felek bozalý
sýrmalý telleri hiç taranmamýþ”
...Daðlarý kar olmuþ güzelim leylim
baðlarý har olmuþ güzelim leylim
feryadý zar olmuþ güzelim leylim
duyam dedim duyamadým ah
“Kýrýk dala konmuþ dün yavru bir kuþ
ondan haber vardý gözüm yaþardý
gel zavallý kalbim sorma ne olmuþ
sorma ki, sevdiðin kimlere vardý”
Dilleri lal idi güzelim leylim
yanaðý al idi güzelim leylim
dudaðý bal idi güzelim leylim
tadam dedim tadamadým ah
Aðlamayý bilmiþ gülmez sevdiðim
akar gözyaþlarý silmez sevdiðim
ona yandýðýmý bilmez sevdiðim
varam dedim varamadým ah
Kaderi taþ olmuþ güzelim leylim
çýbaný baþ olmuþ güzelim leylim
gözleri yaþ dolmuþ güzelim leylim
silem dedim silemedim ah
bir halden bilmeze varmýþ diyorlar
sahipsiz kimsesiz kalmýþ diyorlar
yarasýna diken sarmýþ diyorlar
aram dedim aramadým ah
Daðlar geçit vermez dumandan, kardan
bir umut kalmadý yazdan, bahardan
ayrý düþtüm ceylan gözlü o yardan
saram dedim varamadým ah