Kimi zaman gözlerimde bulut oldun, Kimi zaman dudaklarýmda ki gülüþlerim, Bazen nefesim oldun ciðerlerime doldun, Ama , ama en baþtada kalbim oldun , O ömür boyu sana aitti artýk Ne birinin almaya gücü yeterdi Ne de ben vermeye razý olurdum Kimi zaman nefes alamaz kalbim dururdu O sýrada gözlerin gelirdi gözlerimin önüne Yaþa derdi sanki herþeyi unuttururdu Derin bir nefes alýr dalar giderdim gözlerine Ne garip biþeymiþ þu aþk be Ben gitmek isterken o sana daha çok yanarþýrdý sanki bilirmiþcesine Tutkum oldun, kimi zaman her dakika sana ulaþmak istedim Umudum oldun, geleceðe bakan gözlerim Gittiðin günden beri bekledim belki gelirsin diye bekledim Sen, Sen Benim Oldun En baþýndan Beri Herþeyim Sen Hep Benim Oldun, Tek Mutluluðum ... Sosyal Medyada Paylaşın:
hanife_ozdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.