açtýðýmýz her çukuru, diðerine varmak için örttük aceleyle. oysa, iki çukur arasýný uzatmaktý niyetimiz.
toz toprak içinde yabancýsý olduðumuz kalplerimizden usulca geçip giderken kararsýz bir mevsim kadar deðildi öfkemiz.
yalnýzlýðýmýza denkti tensel uzaklýðýn yüzölçümü. zorlanmadýk yaþarken ancak, kolay da olmadý un ufak olmuþ aþký dört duvarý saðýr, camý çerçevesi kahýr tarihimize taþýmak.
her þey bir yana bir kadýn ihmalden nasýl ölür, anlatmýþtým sana. her güne yarým uyanmaktan nasýl sakat kalýr seviþmeleri, korunup kollanmaya aç ihtimalleri dargýn gözlerine nasýl saklar, anlatmýþtým sana.
hâlâ tek zanlýysam bu suçta, endiþelenme. ne kadar kaybýn varsa ömürden yana onu da öder bu kadýn, müebbet aþksýzlýkla …
2010/ Ýstanbul *fotoðraf: Sarachmet model: Caradelneil
Sosyal Medyada Paylaşın:
selin yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.