Oyuncaklarýyla gömüldü bir çocuk,
Tüm neþesini götürdü de peþinden.
Yok, üstünde artýk o resimli gocuk,
Ayrýldý hem çok sevdiði kardeþinden.
Annesi sayýklar mezarda adýný,
Evladým der nerde bulayým tadýný,
Gözyaþlarým kýrmasa da inadýný,
Küçük bir iþaret býrak geliþinden.
Gariptir onsuz pejmürde salýncaðý,
Çok seneler geçti, buruldu yataðý,
Babasý koklar yokluðunda kazaðý,
Masum bir hatýra kaldý gülüþünden.
Eskisi gibi deðil yalnýz sokaklar,
Müthiþ bir acý ki kar gördü þakaklar,
Güneþi olmasa güler mi baþaklar,
Muzdarip oldu komþular gidiþinden.
Ne elemdir ocaðý söndü hanenin,
Sýrrýna erilmez çat kapý vadenin,
Bir halini görün ki mahzun annenin,
Mahrum kaldý yavrusunu seviþinden.