yaðlý bir urgan olur aþk gönül baðýmýza
sevabý da günahý da asýlýr kýldan ince boynumuza
tartsak eðrisinden ömrümüzü, yok ki terazisi
çatlar yürek dudaklarýmýz aðýrlýðýnda, daðlanýr harýnda
körpe bedeninde karýncalar taþýdýkça en aðýr yükü
dev gövdemize sýðdýramadýk ya tek hecede nadide bu yükü
yazýk ki ne yazýk insanoðlu konmuþtu adýmýz oysaki...