-------------gönül yoldaþýma..........
seni sevdiðim kadar mutluyum
unuttuðum kadar mahkum
gün
kýrmýzý þarap tadýnda baþladý
ve erguvan
bu gün sevgiler gününün ayrýmýna aldýrmadan
sabahla akþama arasýnda volta atýyorum
balýða çýksam
oltanýn ucuna takacak yem yok
mantara gitsem
daðlarda tek baþýma
olur ya
bir domuz diþlerdi düþlerimi
böyle düþünürken
esti içimde bir seher yeli
papatyalar daha kýrýlmaya hazýr deðildi
böylesi zamanlarda hazýr deðildim ben bir gülü koparmaya
otur oðlum dedim
aklýný baþýna topla
herkes uyuyor iþte
sen de uyu
bir düþe yaz kendini
yol bile esniyor yorgunluktan
kediler kendi derdinde
sokaklar bomboþ
içimde þarap
dýþýmda ben dolaþýyorum sarhoþ sarhoþ
bir köpek cilve yapýyor
marta mý yaklaþýyoruz
kim döller beni aþka
senden baþka
kalmýþým sokaklarda serseriliðimle bir baþýma
yarýn
gülden habersiz kanýyor þurada
vurulmuþ bir avluda yatýyor sabah
saklasam þimdi seni
polisler basacak evi
günler kýsaldýkça kýsalacak
çocuklar büyüyecek
en güzel aþklar yolculuklarda solacak
sen sakladýkça sevinçlerini
içinde bir boþluk
dýþýnda bir taþkýnlýk olacak
kendini baðýþlamayan bir zaman
ardýna bakmayan bir utanç
bir tek anýlar anlar seni
bir de martýlar
daðlara daðýlýr taylar
üstünden geçer tüm ihtiþamýyla dul bir bahar
gençliðimi yaðmalar yargýçlar
çýðlýk çýðlýða susar peronlar
bir kuþ kendini telefon tellerine asar
her renk bir yanýlgý
her aþk bir varoluþ
serabýn içinde binlerce kuþ
yaðmuru giyinir gün
kimseler kabullenmez sensizliðimi
bir ayrýlýk ikliminin
görmez kimseler kirlendiðini
kan/atlarýn yorulmuþ
düþlerin körelmiþtir
gece korkaklarýn iþidir
þiirler hep beyaz
kanatlarýn gitmeye meyillidir
ne güldüðünü görür özlem
ve vurulduðunu anlar kuþlarýn
hep aðlarsýn böyle sabahlara yakýn
ýþýk kýrýlýr
gün devrilir
korku kendini atar ateþe
kanatlarýn kendini serer bir güneþe
güneþ bir doðumdur sende
karanlýðý gözlerin bitirir
kanatlarýn onca yoldan çýrpýnýp gelir
gün dinlemez seni
umut yýkýmdan önce gelir
bütün sokaklar yürümeyi unutur
suskunluðu giyinir dolunay
kar durur
yaðmur diner
dinmez iç sýkýntýlarýn
bir ana uykusunda
sütünü esirger yavrusundan
ölüm yana yana gömülür
bu kentlerin oðludur ihanet
bir deli
kahpedir dedi bütün dönekleri
ýþýk düþtüðü yerde kýrdý kendini
karanlýk kanamalý bir hasta
kanat çýrptýkça sen aþka
hayata yenilmiþ bir adam
seni arýyordu durmadan
anlarla anýlýr
birbirini dýþlar þarkýlar
sen þimdiki zaman
bir kurþun namlunun ucunda cesurdur
bir kadýn önünde yenik
aþk olsun
takvimler seni ayrýlýða yazýyor
görmüyor musun
yollar sana rastlamak
seni anlamaktý
adýnla anýlmaktý
seni yaþamak her gün cennete doðmaktý
sevgi ayazlarda kalmýþ bir üþümeydi
sen uyu
ben kundaklarým gündüzleri
karanlýklarýn gölgesine asarým resmini
boþuna ezberlersin þiirleri
ben ölürken seni
bu kentte kimseler anlamaz ki
daha ayaklanmalar baþlamaz içinde
en uzak yolcusun sen
en uzak akraba
merhabalar büyür dudaklarýnda
ellerin yalnýzlýklarda üþür
düþür kendine bir tetik daha düþür
en çok da uçurumlar koynunda büyür
çýðlýklar sesinin avlularýna gömülür
seni daðlar büyütür
kentler öldürür
gurbet içindeki üç aylýk bir çocuðu düþürür
saçlarýn daðýnýk
baðrýn yanýktýr
gelsen umut
gitsen ayrýlýktýr
bütün mezarlarý dar kazar adamlar
bu yüzden hep yaðmur gibi aðlar
aðýtlarý uzun yakar kadýnlar
kandýrýlýr uzun boylu çocuklar
c dörtleri bir oyuncak sanýrlar
içimde hep uzak bir yolcu gibi durup bakarlar
seni sevdiðim kadar mutlu
unuttuðum kadar mahkumum
sevgililer gününü yüreðimde kutluyorum
Ýsa Ýnan