Benim derelerim vardı
Suların sesine hasret akan
Yollar kazdı toprağa zaman
Kulaklarım sağır
içimde biri yıllarca bağırdı
Sırtıma sardığım hazan
Her yer bayır heyalan
içimde izini yitirmiş bir yörünge zaman
Geçmişten geleceğe asıldım durdum
Oysa siliyor izlerimi durmadan
bilmediğim hayattı
bütün aşkları tüketmiştim ben sende
biriktirmek için zamanı
kimliksiz sırlarım kaldı hayatta
yagmur altında nefes almadan
okullar, tatiller, masterler
sana kötü bir haberim var sevgili
artık okulu bitirdim ama
sırtımda bir yafta daha
yine sınıfta kaldım sana
yaşamışlık sandığım saskınlık
Tütün kokan ellerimi
kaçırılmış bakışlardan
serdim aynaya
ayrıntılarına sordum ayrılığın
zaten geri tepip duruyordu tetikte zaman
ben o zaman
ilk durağında yolun
asırlık bir mevsimdim
bekledim durdum çerçevesine sığmayan
kısık lambalar gibi ışıyan gözlerime
suslar sürdüm
hüzünler kaldı yine resimlerine
giriyoruz soğuk bir yüzyıla daha
adresler var da
geçiştik yollarda
dışarda hava düşman bana
içeride odalara sığamazken
her şey asılı kaldı kapıdalarda
bana zamandan bahset biten
kosuyor oysa hala sana
çölde esir kalmiş tacir
yaşamak zorunda olan
bisiklet misali insan
yıldızlar altında
gölgemiz ne kadar büyük
oysa yanlızca geçen
nerde çantalı, kıravatlı görürsen
imdadına merhamet et
hesabını kabul et
ardımdan binlerce sitem bıraktım
içmedim karanfil yüzlerini nisana bıraktım