Merhaba…
Adým sevmek,
Soyadým olmalý sevilmek.
Soyadým arýyorum.
Göreniniz, nerede olduðunu bileniniz,
Veya duyanýnýz var mý?
Kafa kaðýdýmda;
Adýmdan ana adýma,
Baba adýmdan veriliþ yerine kadar hepsi yazýlý.
Lakin soyadým boþ kalmýþ.
Tarih dersinde gördük, soyadý kanun çýkalý da oldu bayaðý.
Sayýn ki soyadlar kaldýrýldý.
O zamanda bir lakabým olmalý.
Mesela; Sevilen Sevmek diye.
Resmi gazeteye ilan mý vermeliyim?
Belediyeden anons yaptýrsam, daha çabuk bulabilir miyim?
Söyler misiniz, soyadýmý saklayan kim?
Kim yapýyorsa bu kötü þakayý çýksýn artýk.
Eþek þakasýný da geçti bu kadar vakit yazýk.
Kimse çýkarsýn, yoksa saklayýp da çýkarmayanýn derim.
Derim de sonuna üç nokta eklerim.
Ne demek istediðimi anladýðýnýzdan eminim.
Emin olmadýðým tek þey; kim aldý soyadýmý, kim?
Ben de sizler gibi soy ismimle övünmek isterim.
Ben de imzamý soyadýmla karalayýp çizerim.
Ben de soyadýmla anýlmak isterim.
Tamam hadi kim saklýyorsa getirsin.
Söz kýzmayacaðým.
Çömlek mömlek de patlatmayacaðým.
Vakit epey geç oldu.
Akþam Ezan’ý da okundu.
Bakýn beni evden çaðýrýyorlar,
Köþe baþýndan annemin sesi de duyuldu.
Hadi ama verin soyadýmý.
Bak yarýn gene oynarýz.
Söz bak, yarýn kaleci ben olurum.
Dilediðinizce gol atarsýnýz.
On bir elli oynarýz diyorsanýz, kaçýn yakalambaç ben olurum.
Ya da saklambaç, hadi saklanýn, ben sayarým yüze kadar.
Ama bugün deðil.
Bak akþam oldu, hadi daðýlalým.
Ama soyadýmý da alayým.
Ýsterseniz yarýn gene saklayýn.
Ama bugün deðil.
Bugünlük ben de kalsýn.
Bir de ben saklayayým.
Bayramlýklarým gibi, koynuma alýp yatayým.
Büyüklerim öyle görünce gene uðraþýp, kýzdýrsýnlar beni.
Hiç umurumda olmaz.
Sabah herkesten önce kalkarým.
Onu yataðýmda saklarým.
Bayram namazýný eskilerimle kýlarým.
Neme lazým, yenileri giyersem belki ayakkabýlarý çaldýrýrým.
Hiç çýkarmamacasýna giymeliyim ki, baþkasýna kaptýrmayayým.
þiiri seslendiren Gamze Dað Hanýma ve Eþi Hasan Beye çok teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.