Mavi gökyüzünün yüreðinde hüzün
Bir üveyikten satýn aldýðý utanç
Daha günahlar düþmemiþti sabahýn böðrüne
Haksýzlýk etmeden doðan güneþe
Ben dedim ki en kötüye inanýrým
O ne biçim iþ öyle! Ahmaklýktýr demeyin
Nerden bileyim içinde demlediklerini
Sen sabret kusur
Hizmetim merhamettir kendime hürmettendir
Haberin var mý?
Tanrýnýn bizi gözettiðini
Tanrý derki! Benim size hediyem
Merhamet boynunuzun kolyesi olsun
Kusur arzusu öyle bir þeydir ki, göðsünde býrakmaz iman
Ýnsan niye kötülük ettiðini bilebilir mi?
Özü nefret olsa da
Gözündeki ifade, keyif almayý deðerli kýlan
Gözyaþlarýmýzýn rengi aynýdýr
Bir tatlý söze avlanýrým
O da benim kusurum
Bir hilal uðruna, ya Rab, ne güneþler batýyor!
Deðer vermek ikinci benliðimdi
Kadir kýymet bilenlerdenim
Ben dedim ki
Ýnsan olmazsa, dünya ne iþe yarar?
Ýçimdeki aþiyan sevginin hazzý
Kýymýk kýymýk beynimin her yerinde yürüdü
Göðüs olmazsa, yürek nereye konur?
Ben
Masun yüzlü þefkatli gönlü güzelleri severim
Bir de itimatlý tüccar maþuklarý
Mülkü akýl
Düþündüðü her þeyi söylemeyen
Söylediðini düþünen
Az konuþan, çok bilen
Ruh güzelliði çehre güzelliðinden çabuk görünen
Öyle severim iþte
Ne bir yüz düþünür ne hatýrlarým
Kaderin güzeline fenasýna razýyým
Kadersizlikten korkarým
Bir insan düþlerim mevzun
Merhametle annesini severse
Onun her þeyi tamamdýr
Annesini sevmeyen hiç kimseyi sevemez
Zihin acizse bilimden, âlim olmak mümkünmüdür
Kitaplar, ruhlarýn dilsiz dostlarý
Okumuþlarýn cevaplayamayacaðý sorularý
Tüm kitaplar makbulümdür
Kitapsýzdan Tanrý’m bizi korusun
Kimliksiz olmaktan hüzün duyarým
Tanrýnýn adaleti! En çok beðendiðim
Tanýksýzdýr mahkemesi
Saðtöre güzellikle imtihan olur
Ýnsan vicdanýnla
Meziyeti, erdemi yöneten vicdan
Ezinç gibi bir þey duyuyor
Zindan kalbin sahibi gardiyan
Cennet, cehennemden
Kime ne?
En büyük korkum kendime yalanlarým
Söylemek ayýp deðil ki
Kutsi bir vazife gibi ifa ederim
Hata yapmaktan korkmuyorum
Hatalarým, en büyük terbiyeci gücümdür
Verdiðim bütün sözlerin sorgusu benden sorulsun
Hislerimin fazileti saadetimdir
Ýnsan neye sabrettiðini bilebilir mi?
En çok muhtaç olacaðým
Dilek aðacýna takarým sabýrlarýmý
Gece gündüz rüzgârda salýndýkça zikreden dallarý
Yaprak yaprak patlar
Bilemezsiniz ne güzeldir onlarý toplamak
Terler avuçlar, kesilir soluklar
Ne güzel sermaye, en büyük servet, ferahlýk sarar içimizi
Nimete þükür diyenlerdenim
Baþkasýnýn âþklarýndan bana ne
Dökülme yüreðimden
Dökülen doldurmaz kabini
Seni senden almýþtým ya
Âþk sorusu? Evet yangýn! Yine de þahanemsin
Ýyi bil ki
Ben en çok benim olan adamý severim
Birde kendimdeki sadakati
Geldi çattý
Arzularým inanamayacaðýn kadar aðýr
Ben yýllarca yaþadýðým için ölmeyeceðim
Bir ömür üzerine vazife duygularým
Ölümüm bile o adamýn kusurundan olmalý!
KAYIP YALDIZ