sumrusuna sürüldüm intiharlarýn
karbon monoksiti bol þehirlerde
ciðerlerimin içtiði rüzgar
parmaklarýmda tetik, düþlerimde uçamayan balonlar
rüþtünü inkar etmiþ bir tarih tutanaðýnda
dinime ruhsatlý kaypak tanrýlarým var
korunaksýz lahitlere ölüyorum
soruþturmalar, kuþatmalar, karartmalar…
ve gözlerin kahpe bir intikam sonrasýný çaðýrýyor
benimse tenimde dibi tutmuþ yalnýzlýklar
dört yaný çevrilmiþ ihanetlerden geliyordum
kirliydim, terliydim ve memnu düþlerin kaçaðýydým
adýmý arananlar listesinde en baþa koydular bilmiyordun
ekim miydi kasým mýydý anýmsamýyorum
konteynýrlarca çöplük soludu piçliðim
çünkü ben aþkýn yalandan peydahladýðý döllerden doðuyordum
kafa kaðýdýmda sorgusuz þerh edilmiþ hiçliðim
ve saç diplerimde zuhur eden kar deðil yýllardý
inatla her fail-i meçhulü týrnaklarýmdan biliyordum
bileklerime zimmetli sembolik façalarým vardý
ölgün, gri ve okunaksýz layihalar aðladý þehir
hücre evimin kapýsý maviyi soluyamayacak kadar dardý
gemilerini yaktýðým bir ülkenin sýnýr boyunda
raylarýnda bilediðim korsan acýlar yürüyordum
duymamýþtým adýný hiçbir sorgu ayininde
duysam gammazlar mýydým seni / yasal iþkencelere bilmiyordum
ah kabzasý elinde kýrýlmýþ bir mavzere benzedim
kýrýktým, döküktüm ve ýrmaklar boyu þüphe kuþandým
gözlerimi bir þiirin daraðacýnda sallandýracaklarýna ant içtiler bilmiyordun
revolverlerce vuruldum bir öðle vakti
gözbebeklerimin mazgalýndan sýzan metal deðildi
ihbarcýmdýn / önce teninle sonra tininle yüzleþtim
ve ben seni sevdim diye bu þehrin tüm surlarý aþka eðildi
sana bir þiir büyüttüm sevgili
yasla baþýný i mgelerine ve aðla istedim
aðlamadýn
senin ideolojinde gözyaþlarý legal deðildi
kim bilir belki de damlalara engel kurþundan çehren vardý
ve ben canlý bomba oldum tüm kutsal kitaplara
ihbarcýmdýn/ önce etinle sonra itinle yüzleþtim
parçalanmaya muktedir ucuz pantolon paçalarým vardý
soðuktun, sýðýnaksýzdýn ve mattýn
oysa ben imzasýz tüm mektuplarý adressiz gözlerine attým
iþgal gecelerinde basýldým
iptim, demirdim, coptum
0 rh negatif sýzýntýlarýma tuz bastýlar bilmiyordun
düþünüyordum / öyleyse yoktun*
darbe gecelerinin sabahýnda sokaðýmda büyüyen ýssýzlýktýn
cuntanýn, mavzerlerin ve apoletlerin gölgesinde
sýzým sýzým kontrgerilla soluyan bir intihar bildirgesi
ve bileklerimin ihatasýndaki kelepçeler kadar yalýndýn
sonra yapraðý döküldü tüm kirli sarý hazanlarýn
tarih: ocak iki bin on
mahal: yirmi sekiz þubattan arta kalan tank yollarý
suç: komünist dudaklarýn faþist bir tenle illegal buluþmasý
ki sen / gereðinin bile düþünülmediði bir gerçek kadar talandýn
teninde ucuz fahiþelerin lepralý kokusu
etrafa daðýlmýþ peçeteler
seviþmekten arta kalan utanç balyalarý
ve bedenimde kurumuþ meniler kadar yalandýn
saçlarýnýn barikatsýz maðaralarýnda tutuklandým
barandým, borandým, diþ etlerinden sýzan kandým
sorgu odasýnda adýný itiraf ettirmeye çalýþtýlar bilmiyordun
ateþle seviþmek çeliðin kaderiyse su ne yapsýn
süngü namluya, kurþun tetiðe sürülmüþ bin kez
dýþarýda kahpe bir mevsim/ dýþarýda hezeyan
içimde baldýrýndan vurulmuþ bir kurt uluyor geceye
fikrimde aðýr aðýr ölmekte ongunlar, totemler ve çok sanrýlý dinler
derken sen gelirsin hep
gelme demek isterim / diyemem / gelirsin
tanýdýk bu koku / ter, parka ve tütün…
soyunduðum temiz çamaþýrlarým kadarsýn
ellerin tüm fahiþe cesetlerinin faili
susmak, kahretmek, küfretmek hangisi vurur adamý
parmaklýklarýn ardýnda üþüyor dudaðýn
beni hep bu sancýlý görüþ günleri öldürür
kaç / infilak etmek üzere dilimde adýn
onlar kokumu teninde yakalamadan önce kaç
saðým solum belli deðil
savunmasýzým, kararsýzým ve hep sana çýplaðým
içime sana ait olmayan bin tohum atacaklar bilmiyorsun
rayihalar artýk mor daðlara küskün
susku döner baþým / kulaklarýmda farelerin senfonisi
hücremin temelini kazdýkça terine çarpýyor týrnaklarým
yemin verdim söylemem adýný
þuh bir þafaðýn buðusunda ilk fýrsatta kaçacaðým
düþecekler ardýma
anons geçecek ajanslar / üçüncü sayfalara basýlacak adým
ýðrýplardan sýyrýlacak ihtilal türküleri
kaçacaðým
bir þiir büyüyecek özgürlüðün kaleminden
dipnotlarca bilinmeyen bir dilde adýný yazacaðým
sonra çarpacak bir ekip otosu en “sen” yanýma
can kafesimden kuþatýlacaðým…
yýlgýným, yorgunum üstelik yaralýyým
bilmiyorsun...
yüreðinin pasýný bileklerime saracaklar
bir þark masalý daha tükenecek garp rüyasýna
onlar sevmeksizin seviþmenin ýzdýrabýný
ve dimaðýmýzda kalan elmanýn yasak tadýný hiç anlamayacaklar
puþtluðuna gömülmüþ bir þafak vakti
yaka paça hücremden alacaklar
beni rezil / beni rüsva / beni düþ(ünce) suçlusu sayacaklar
belki ürkecek, belki korkacak belki de aðlayacaðým
yanýma bir imam ve iki asker koyacaklar
ah beni utanmaz bir devrin þaþaasýnda
þakaklarýma dayadýklarý
ve gözbebeklerinden parçalanan
kehribar sarýsý bir þarapnelle vuracaklar...
© aysegulguncan / þ u b a t i k i b i n o n