Bekle...
bekle sevgili bekleki geleceðim bir akþam
uzak iklimlerden topladýðým hasretle
kirli sakalým ter kokan cismimle
gelip duracaðým kapýnda
içimde dünyanýn bütün çiçekleri
gözlerimde birlikte sabahladýðým yýldýzlarla
ve ellerini sýmsýký tutarak
derin bir uykuya dalmak uhdesiyle
sýcacýk koynuda
ve kokunu çekerek rüyalara dalmak ihtimaliyle...
çok þey istemem bilirsin
biraz þefkat biraz ýsýnsýn ellerim yeter
sabah uyandýðýnda ben çoktan gitmiþ olurum
gözlerim dayanmaz gün doðumuna
içimde gurbetin siyah gölgesi
ve ayrýlýðýn derin izleri varken...
her martý çýðlýðýnda seni bulurum
her yaðmurdamlasýnda
açan her çiçekte
düþen yaprakta
sen düþlerimin beyaz süsü
yokluðunun hüzün sayfalarýnda yazdýðým
kendimi þair sandýðým defter aralarýnda sakladýðým gülsün
seni uzaktan sevmek gibi mecburiyetim var...
21.01.2010
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.