Gelemiyorum
Sen tatlý uykular uyu diye
geceye nöbetler yazýyorum
belli belirsiz saatlerde uyanýyorum
ve üþümesin diye resmini
avucumun içine saklýyorum…
bu þehri yalnýz býrakamam
yiter gider anýlarýmýz sonra
kaybolur gün batýmý sevdamýz
kopar derin hülyalarýmýzýn uçurtmalarý
ben de gidersem
yaðmurlar da gider
solar gökkuþaðý renklerimiz
döker yapraklarýný çýnarlarýmýz
ve ezilir güller
darýlýr papatyalarýmýz…
yarým kalýyor þiirlerim
ve þarkýlar daha bir hüzünlü
içtiðim çaylar zift bulaþtýrýyor dudaklarýma
zaman kirli çamlara tutsak
seni aklýmýn ziyan köþesine taktým
elimde aþkýn zakkum çiçeði
uzun gecelerime yar tutuyorum
gittiðin günün þafaðýný…
ben kalýyorum…
bilirsin alýþkýným
biraz sýkýntýlýyým dargýným
aþký ve ateþi birlikte taþýdýðýmdan mý bilinmez
sevdiðimde yanýyor benimle…
gelemiyorum sen yanma diye …
23.12.2009
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.