Sanki þu cesedim karþýmda yatýyor Herkes bana düþman herkes bana batýyor O gördüðüm güzellikler derde dert katýyor Ebedi saatedi üç kuruþa satýyor
Aldanmýþým ben kanmýþým bu dünyanýn Havasýna, parasýna, karýsýna, kýzýna... ve tevazu göstermiþim þu dünyanýn nazýna Sonrada küfretmiþim belki alýn yazýma
Ey nefis! Ne istiyorsun, yerinde durmuyorsun Bir gün yanacaðým diye kendine hiç sormuyorsun Bir gün doðru düþünüp doðruluðu bulmuyorsun Doðru olan doðruyu dokuz köyden kovuyorsun
Sonra suçu kadere, haþa Allah’a Sonra ermek istersin iman-ý billaha Amellerin o ince itikadýna ters senin Týpký bir kadýn gibi þeytani zarif sesin
Etsin ne haldeyse o Rahman ve Rahim’dir Senin günahýndan büyük o herþeyden kerimdir. O kiþiki tevbeyle yaþar, çünkü aklý selimdir Bu ince sýrrýn manasý derindende derindir
Ey kalp esfele safilin olmasýn mekanýn Çünkü o kalbin senin Allah makamýn Günah iþlemiyorsan, iþleyene küfretme Sen günaha düþman ol günahkarý kirletme.
Ey sonun belli deðil, Belki gülhane belki narhane Çünkü gönlün her kadýna açýk Her kadýna bir kerane... Aklýn sanki bir terane Nefis nasýl isterse Emrin olur dediðin halde! Nasýl Allah namýna Hareket ederim dersin Sen sýnýfta kaldýn Ölümdür son dersin. Ölümdür son dersin Ölümü hiç düþünmezsin.
Sana ne söylesem boþ Bugün aðlar yarýn güler Sonra ayný günaha tekrar döner Döner durursun.
Belki bir Nasuh gibi birgün piþman olursun Belki bir Nemrut gibi cehennemde durursun. Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabbani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.